Halil Çolak Şiirleri - Şair Halil Çolak

Zaman zaman dinliyorum hüzün şarkısı
Bardağımda kalmamış ta aşkın acı içkisi
İşte sevgiden de anlayamayan öyle birisi
Mutsuzlukla geçti canım ömrün çoğusu

Günlerim bazen kabusla dostum geçer

Döktüğüm yaşları mendile silmem
Seni sevmekle yılgınlık bilmem
İçimde kanayan hasretim bilmem
Kalbime vurmadığın yaramı kaldı

Başlıyor kalbim yine feryada

Ay yıldıza söz verdik, dalganacak inmeyecek yere
Analara söz verdik gözyaşları akmayacak yere
Yeniden var olmak için biz çıktık ergenekondan
Vatanın bekası için binlercemiz vazgeçtik candan

Haçlı düşmanımızı kovduk bu kutsal vatanımızdan

Gözyaşlarım dökülürken yerlere,
Ezan sesleri yükselirken semalara.
Zor gelir ağlamak kibirden nefislere,
Her damla yaşta ruhum huzur bulur.

Bağrımız yana yana kül olmadan.
Ömür kısa can dostum bitmeden
Ecel şerbetini de dadaş içmeden
Gel gidelim dadaşım resulullaha

Gel birlikte can kardaşım orya varalım.

Buz dolabından daha soğuk suyudur
Horasanereni Dumlu Baba suyu bulur
Gökyüzünden suyu yere baba indirir
Erenler dergahını da dağa kurdurur

Yanan gönül su içtimi harareti son bulur

Terk etmiş dünya malını saltanatını
Tellak eder ünlü Osmanlı sultanını
Sırtını keselettirir yıkattırır kendini
Unutamaz Erzurum Habip babasını

Erzurum’u korur kol kanat gerer

Aşk ateşiyle yanmayanın elbette bedeni üşür.
Gerçek aşkın ateşi cehennem ateşini söndürür.
Hak aşığını ne ateş yakar nede soğuk üşütür.
Ona aşık olmayanı hem ateş yakar soğuk üşütür.

Halil ÇOLAK 12/7/2012

Oynan bir oyun var milletin başına
Millet uyuyor aklı gelmiyor da başına
İçten ağlıyor yasak alenen gözyaşına
Bu necip milletimin nez aman gelecek
Uyanıp ben varım diyecek mi o başına

Saçlarımı okşayan yumuşak ellerini
Sımsıkı saran o sıcacıkta kollarını
Yanağıma kondurduğun öpücüklerini
Unutamadım, unutmadım annem

Hasretin yüreğimde kor olmuş yanıyor