Halil Çolak Şiirleri - Şair Halil Çolak

Bu Can mevsim mevsim gerçek aşkım seni bekliyor…
Gönülde sevgi eksik olunca bil sonbaharı yaşıyor
Yüreğimdeki ektiğim gül kokulu sevgi çiçekleri soluyor.
Sensizlikten içime karamsarlıklar sevgilim doluyor,
Sevgi oldu mu canım insan aşılmaz dağları aşıyor
Bu kalp sensiz, bitmeyen her an sonbaharı yaşıyor,

Ağlasam sesimi duyar mısın bilemem ki yar,
Mısralarım arasında seni anlatsam anlarmısın;
Kanayan yaramı da sevginle de sararmısın yar....


Halil ÇOLAK 01.11.2009

boşa geçmiş kalan ömrümden,
Ağlarsın çektiğim yılları bilsen.
Sayende boşa gecen ömrümden,
Ağlarsın çektiğim dertleri bilsen.

Bağban eyleyip basmadın beni bağrına,

İstemem ben dostu üzmek
Hele hele kırıp incitmek
Amaç onu hep mutlu etmek.
insanı severim dost gibi

bakarken dost gözlerine

Yağmurlarda ıslandım sevdan yüzünden
İliklerime kadar ıslandım seni beklerken
Seni görünce titremem geçerdi aniden
Bir ateş basardı bütün bedenimi
Kalbimin çarpıntısı duyulurdu
Çok uzaklardan

Allah’tan isteğimde kuş gibi geçmek sırat
Gerçek hakikat benim için olan ebedi hayat
Hak yolunda giderken mutlu ölmekse murat
Dualarda isteğimde yaratandan huzurlu ahret

Halil ÇOLAK 11.06.08 ANKARA

Her seher vaktinde ötüşür kuşlar
Her acı sözlerle de kalp yaralanır
Her hasret kalınca ciğerde sızlar
Tutunca gül dalını da el yaralanır

Ömür bitmeden koklayalım gülleri

Kaç mevsim kaç yıl geçti
Ben sıladan hasret kalalı
Özledim bile sert olan ayazı
Kader anlımada gurbet yazalı

Yollar uzak her zaman gidilmiyor

ufukta henüz doğmamış güneşim sensin
güneşin ilk ışıklarında gördüğüm sensin
bahçelerde açan kokladığım çiçekler değil
kokladığım dokunduğum son çiçek sensin!

Yandırdın beni Kerem gibi Aslıya
Deldirdin dağları gönlümdeki Şirine
Mecnun gibi yakıp duran Leyla’ya
Beni yakıp kavuran iman ile Mevla’ya

Halil ÇOLAK 28.09.2008