Halil Çolak Şiirleri - Şair Halil Çolak

Yaz bahar ayın da gönülde güz mu olurmuş
Gülüm Sevmeyen gönüllerde yar mı olurmuş
Çiçek açmayan ağaçlarda da bar mı olurmuş
Seven sevdiğini karşılıksız sever her zaman

Seven sevdiği can için kendi canından geçer

.


Koştuk geldik Edirne’den,Erzurum’dan
Sorarsanız vatanın her birimiz bir ilden
Ayrıldık anadan,babadan,kardaş, yardan

Ayrılmadık asla hak olan daim İslam yolundan,
Ahmet Yesevi yetiştirdiği erenlerin kolundan,
Geliyorsak böyle asil ecdatların sulbünden,
Halim örnek olmalı dünyada baskılar olsa bile.

Taşıma sularla değirmenler de asla dönmüyor,

Seni sevmiş seveli.
Benim can dediğim.
Kalbim hep yaralı.
Acılardayım ızdıraptayım.

Gün geçmez sen olmadan.

Ağır ağır değil belki sen,
koşa koşa çıkacaksın bu merdivenlerden
hayat sana sunacak güneş rengi bir yığın yaprak
Ve bir zaman saltanat süreceksin gururlanarak...
zaman gelecek hazan mevsimini sende yaşayacak
senin Yüzünde sararıp perde perde solacak

Gönlümde sultansın,bana sorarsan,
Karşımda sanki yeni gelin gibisin.
Sen gönlümde açan bir konca gülsün,
Ceylansın sanki karşıda süzülüp gezen

Şu anda gönlümde sevgiden ne varsa

Ermeden bu dünyada hakkın sırrına
Boşa gecen ömrüme yazıklar olsun
Aşk ateşi ile yanıp tutuşmayan gönüle
Bir kere değil bin kere yazıklar olsun

Hakla adaletle hükmetmeyen reise

Gönül ahu zar eder ben yarı boşa sevmişim
İlkbahar ayından sonra ben yazı beklemişim
Gönlümde karlı tipili soğuk kışa dönmüşüm
Bu zalim yarı de gönülden boşa sevmişim

Gönül sarayımı zalim yarım viran eyledi

Ben beni onunla kendimi özlemişim
Onun la kurmuştum tüm geleceği mı
Esmeye başlamıştı sevgi rüzgarlarım
Duymuyor o artık benim feryatlarımı

Nicedir birlikte elele gezmeyişim

Yardım sendendir yüce Allah’ım
Acı yüzünden ben darda kaldım
Zalimin şerri kaplamış yeryüzünü
Aka,kara dendiği zamana kaldım

Kaderde yazılan geliyor başa