Halil Aydın Şiirleri - Şair Halil Aydın

EVİMİZ…;
Evimiz vardı ağaç direkler üzerinde
Ne sevinçlerimiz, ne mutluluklarımız
Ne acılarımız, ne ağıtlarımızı
Hep saklardı
Eh bizi barındıran mütevazı bir evdi

Bir annenin oğluna yürek yakan şiiri
EVLAT
genceciktin incesiydin insanın
seni mahpus damına attılar oğul
aç bıraktılar üşüdün kırıldın
karnımın içinde yataydın oğul....

EY! EVLAT NASIL KIYDIN ANANA
Ah! Ana hani cennet anaların, babaların
Ayaklarının altında demişti ya
PEYGAMBERLER
Şimdi analar babalar çocuklarının
Bıçakları altında, bakıyorlar melül, melül

FARKINDAMISINIZ
Farkında mıyız?
Seher yelinin sabahleyin
Yüzümüzü okşar gibi esişini
Ciğerlerimize nefesi çekişimizin
Toprağın kıymetini bereketini

FELEĞİ GÖRDÜM
Ben feleği gördüm Kaştan inerken
Anlıma kara yazıyı sen mi yazdın sordum kendisine
Kırdın kanadımı kolumu daha çocukken
Neyleyim felek, neyleyim yazık ettin sen bize

Suriyeli AYLAN çocuk anısına
GADDAR SİYASET
Hani nerede anne kardeşler
Yalnız baba sağ çıkmış denizden
Çaresiz şaşkın, şaşkın bakıyor etrafına
Kim bu hale getirdi, acı gözyaşı dinmeyen

GARİPLİĞİM
İçimde bitmeyen bir öğretmenlik aşkım vardı
Göğsümde her an çarpan
Yüreğimde yumak, yumak
Bitmek bilmeyen sevgim ve saygım vardı

GEÇMİŞ GÜNLER VARDI Kİ;
HAYALİ CİHANA DEĞER
Hayvan otlatırken düz meşede
Yalnızlığın sabahlarında
Siyah bir yağmur bulutu
Kapladı ortamı

Hayvan otlatırken düz meşede
Yalnızlığın sabahlarında
Siyah bir yağmur bulutu
Kapladı ortamı
Sicim gibi yağmur yağmaya başladı
Doğa yeşilden gelinliğini yeni giydiği sıralarda

GELECEK NESİLLERE
GÜZEL BİR YURT BIRAKMALIYIZ
Ayrımcılık olursa bir ülkede
Toplumsal acı gerçekler
Serilir gözlerimizin önüne
Hiç de üstüne vazife olmasa da