Halil Aydın Şiirleri - Şair Halil Aydın

KAPILAR KAPANDI
Yaralıydı yüreğim zaten
Yeni yaralar eklendi üst, üste
Sevdiklerim ayrıldı tek, tek dünyadan
Yaralı yüreğim yaralandı yeniden
Kapılar tek, tek kapandı yüzüme

HERKESİN BİR UMUDU
VARDIR
Herkesin bir umudu
Bir hedefi vardır
Umutlarını yakalamak
Umutlarına; hedeflerine ulaşmak için

İNSANLIK MI? KALMIŞ
İnsanlık mı kalmış şu yalan dünyada
Sevgi yalan olmuş, insanlık yalan olmuş
Bütün insanlık dengeleri bozulmuş
Gözler görmez olmuş, vicdanlar kör olmuş

KÖYDE KADIN OLMAK
Daha güneş doğmadan
Güneş doğar gibi avlu
Kapısından dışarı çıkarlar
Sırtlarında ya çocuk beşiği
Ya da omuzlarında çapa

GİDİYORUM
İşte ben gidiyorum
Hiç istemeden
Elimden bir şey gelmeden
Elim kolu bağlı
Ağzımı bile açmadan

MUTLULUK YAKINDA;
Bak yemyeşil bir vadi
Dolaş vadiyi boydan boya
Çiçek, çimen kokuları
Eğlensin dalga, dalga
Saçlarının arasında

ESKİLERDE KALMIŞ
Bir çift mandan varsa eğer,
Hele sağlamsa kara saban
Deh deyince mandalarına
Eker biçerdin tarlalarını
İyi giderse eğer havalar

YİNE HÜZÜN GELDİ
Yine kara bulutlar çöktü ülkemin tepesine
Bir buğulu sis kapladı insanlarımızın gözlerini
Gözler buğulu, buğulu yaşlı
Kimi babasını, kimi abisini, kimi kocasını
Kimi bir yakınını kaybetti

YOK ÖYLE ŞEYLER GÜLÜM
Gelinliğini giydiğin an da
Düğün salonuna prensler gibi
Işık pırıltıları arasında
Alkışlar eşliğinde
En güzel benim edasıyla

ETME
Sözlerin kurşun gibi
Kanadı yor insanın içini
Sözün söyleneceği bir zamanı
Bir de zemini vardır,
Hiç düşünmüyorsun