Halil Aydın Şiirleri - Şair Halil Aydın

HEY! UYANIKLAR;
Hani gözüm çıksın
Gözümüz yok haramda
Demiştiniz.
Maşallah deveyi hamutu ile
Yuttunuz,

HAYAL

Çoban yıldızıdır benim yönüm
Çok uzaklara çeker, çeker giderim
Gittiğim yerleri siz bilmezsiniz ki

İNANMAM ARTIK
Size inanmam artık
Nefretiniz sabrımı aştı artık
Bundan sonra söyledikleriniz
Hiçbir sözünüze inanmam artık
Askerlerimize müebbet

KARARSIZLIK
Aklıma düşersin bazen
İşte o zaman
Üzüntülerim başlar
Kimi ağlar kimi sızlar
Doluya koyarım almaz

Köyümden çıktım yola
Çocukluk aşkım pencerede
Bir gülmedi yüzüme
Elimde tahta bavul
Anamla beraber vardık kaşa
Vedalaştık anamla

KÖYÜM DÜŞÜNCE AKLIMA
Geçmişi düşünüp şöyle bir hayal kurunca
Köyüm gelir aklıma
O cehennemler, o cennetler
O tatlı, acı hatıralar
Ve o göz yaşları düşer aklıma

NİYE ERKENEKON SİLİVRİ?
Kaç yıl geçti tutsaklığın üzerinden
Onlar hapse girdikten sonra
Doğan çocukları şimdi okullarına başladı
Çocukları babalarını daha görmediler
Babalarının resmine baktılar yeni doğanlar

KORKUYORUM
Öylesine yalınızım ki
Kendimi sanki
Kaf dağının arkasında gibi
Yalnız ve korumasız his ediyorum

KARIŞIK DUYGULAR
Döme dağını aşınca
Boyalı köyünden esen akşam rüzgarı
Başladı mı neşem yerine gelir
Çimenlerinden tarlalarından esen
Rüzgar köyümün kokusunu bana getirir

ADALETİN TERAZİSİ
Adaletin terazisi değişken bu ülkede
Adamına göre değişiyor ibresi
Sabit değil bozuk dengesi
Uzaktan kumandalı, kumanda kimin elinde
Bilmiyor kimsesi