Halil Aydın Şiirleri - Şair Halil Aydın

CEMİL ABİ

Bakma öyle boynu bükük durduğuma
İçimden öyle geçtiğini sanma
Ah! Cemil Ağabey…
İnsan bu ya;

ÇENGEL BOYNUZLU MANDA
Bir zamanları
Yemyeşil çayırlarda
Çiçekli bayırlarda
Baharın ilk aylarında
Uçsuz bucaksız ormanlarda

O gözler var ya;
Ağzı dili yoktur ama;
Anlayan anlar;
Konuşur adeta insanlarla..

Ö Y L E B İ R D E R T K İ
Fırtınalar hiç eksilmedi başımdan
Dört mevsimden yalnız kış bende ki
İnat etti güldürmedi felek beni
Öyle bir dertki, bende ki
Küllenen köz gibi

VAN DEPREMİ
Van’dan bir haber geldi
7.8 şiddetinde deprem oldu dendi
İnsanlarımızın yüreği sanki ağzına geldi
Sanki deprem beynimizi salladı
Gönlümüzün fay hattı kırıldı

VİCDANLARDAKİ YANGIN
Şiirler okunuyor
Taa yüreklerden süzülerek
Fon müziği çalıyor
Hüzzam makamında
Gözyaşları süzülüyor

ÖYLE GEÇER Kİ ZAMAN
Öyle geçer ki zaman
Kimine düş gibi
Kimine kurşun gibi
Kimine güle oynaya
Kimine ağlaya, ağlaya

ÇİLELİ ANAM
Her acıyı yaşadın. Bilmez miyim
Ah! Anam..
Eşin öldürüldü bir hiç yüzünden,
Dünya yıkıldı sanki başına
Öylesine kala kaldın

BÖYLE GELMİŞ BÖYLE GİDER
Böyle gelmiş böyle gider
Üzümünü yer,bağı onu ilgilendirmez
Sahibi kimmiş
Onu hiç bilmez
Aklına ne gelirse söyler de söyler

DOĞANIN İNTİKAMI
Köprüden geçerken köprü yıkıldı
Araçlar suya döküldü
Nice anaların, eşlerin gözyaşları
Yanaklarından süzülerek aşağı düştü
Nice çocukların umduğu dağlara karlar yağdı