Dur yolcu! , nereye, ne telaş böyle,
Hayrü hasen nerde, gel hakkı söyle
Terk eyle faniyi, fikreyle şöyle,
Afiyetle için, bu “ SON DURAK”tan
Adında sır gizli, var suyunda tat,
Nedir böylesi hırs, böyle ihtiras
Bölüşülemiyor, bakın şu miras
Sanki biri üvey, diğerleri has
Kardeşi kardeşe yeriyor miras...
Biri tamam derken, diğeri bekler
Nasıl anlatayım Yozgat’ı size
Satırlara sığmaz, az gelir dize.
Coğrafyası başka, tarihi derin
Kışın soğuk ama yazın da serin.
Bozok Türkmenleri vermiş adını
İçimiz dışımız gösteriş riya
Ne hak ne de caiz, değildi güya
Sözde varız lakin, gerisi rüya
Uyandır bizleri, dirilt Allah'ım!..
Sanırsın hepimiz; hacı, mollayız
Dün yine mezara uğradı yolum
Bir kez daha hatırladım ölümü.
Bir kez daha öldüm, ölmeden önce…
Yükselen sâlâ sesiyle irkildim birden,
Bir kişi daha rahmetli olmuştu, hemen,
YİMEV’in başkanı, müftü Güneşer
Her sene katılır, bak Orhan Çeker
Mezunların hepsi, hasretin çeker
Kaynaştırır bizi, “Mezunlar Günü”.
İşte mezunların, bürokrat, bakan
Ne de zeki bir kız, adı da Ceren,
Yazdığım şiiri, hıfzetmiş hemen
Gül bahçesindeki, gülleri deren
Yaradan nazardan, saklasın derim! ...
Anası Sultan’dan, Mahmut babadan,
İçimden şiir yazmak geldi yine,
Aldım kağıdı kalemi elime.
Geliyordu saat; yarım'a bir'e
Döküverdim işte, içimi şiire.
Suskundun gün boyu, gelmezdin hani
Geceyi de bana, dar ettin yani
Çekilmiyor kahrın, gelişin ani
Ömrümü aldın sen, yettin be ilham!...
Bir an geliverir doğar bir esin
İnsan hakkı diye, hep hak ararken
Ey medeni batı, sen nerde kaldın
İşine gelince çığlık atarken
İnsanlık dersinden, sınıfta kaldın..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!