Hakkı Yurtlu Şiirleri - Şair Hakkı Yurtlu

İnsan cesedini, köpekler yiyor
Vicdanı dinleyen, vahşet bu diyor
Kafir zulmederken, müslüm susuyor
İnsanlık donarak, öldüGazze'de1...

Şükrü unutmayın, karnınız toksa

"Kul Hakkı" yım derim, hep bakın öze
itibar etmeyin her denen söze
Hakikat görünce, çıkarsın düze
Dışa kanıp özden, olmayın derim!...

Şu Kartalkaya'nın, duman zirvesi
Kalmadı gönülde, tatil hevesi
Durup ağıt yakar, dostu kirvesi
Ölüme gitmişler, tatile değil!...

Böylesi acı yok, yanıyor özler

Üstüme atınca, kürekle toprak
Bir gün unutursun sonunda mutlak
Sulayın ki bazan, kalmasın kurak
Diyordun hep baba, unutmadım bak!...

Unutmam da asla,hep aklımdasın

Reddeyle nefsini, girme günaha,
Besmeleyle yürü, uyma şeytana.
Zikreyle rabbini, yaklaş penaha,
Besmeleyle yürü, uyma şeytana...

Helali terkedip, harama sapma

Sevmek borçtur bize, cennet vatanı
Koymazlar cennete, rahat yatanı
Unutma, yâd eyle, şanlı atanı
Fırsat verip övme, fesat katanı.

Ağlarsa anam, ağlar diyordum
Babamın, yüreği sızlar diyordum
Bacı- kardeş var diyordum..

Ya Şimdi?...

Yalan bilmez, caymaz sözünde ERDİ
Doğrunun kağnısı devrilmez DERDİ
Dertleri kendine hep der EDERDİ
Veda edip gitti, sessiz gemiyle!..

Az ile yetinip çoğunu VERDİ

Vefayı,
Dört harfe hapsedenler
Bilsinler ki;
Ömür boyu mahpustadırlar.

Gün gelip "hakkını helal et" demekle de

Hastalıkla virüs kapattı bizi
Öncekinin henüz, gitmedi izi
Hem bedende hem de yürekte sızı
Bizi afetlerle, sınama Ya Rabb!...

Zemheri de geçti, yağış yok derken