Gürsoy Solmaz Şiirleri - Şair Gürsoy Solmaz

Etrafı güllerle bezeli olan
Bir çeşme başında aşkın olaydım...
Sen bizim yaylanın güzeli olan
Senin onbeşinde aşkın olaydım...

Bir berrak derenin suları kadar,

Baygın gözerine hayran kaldığım,
Bir bakış ömrüme az gelecektir…
Hatırını düşünüp, öyle daldığım,
Yüreğim seninle son gülecektir...

Sen ki bende başka renkte çiçeksin,

Dağların kalbi yorulur,
Benim kalbim yorulmaz...
Yol yürüsen de varılır,
Bana yürüsen varılmaz...

Ne yayla ne ovadayım,

Gönül çalmak ister aşkın sazını
Perde dokunma der; tel der incitme
Çekmeye arzum var gülün nazını
diken dokunma der; gül der incitme

Ben ise mecnunum bu yolda şaşkın

Ben hep neden ezilen
Sen hep neden ezensin..
Ben hep neden çalışan,
Sen hep neden gezensin..

Ben hep neden mülayim,

Kafa ah kafa
Koyayım rafa
Neden durmadın
Karıştın lafa

Sözlerin biz,

Bulutlar dağıldı,dolular dindi
Güneş gene doğdu ufuklar berrak
Üzüldü nadanlar,dostlar sevindi
Mümkün mü güneşi çamur sıvamak..

Etrafta binalar,çimenler,çimler

GAMZELİ -I

Öylece karşıma geçti
Durdu gamzeli gamzeli
Bana baktı beni seçti,
Sordu gamzeli gamzeli

Hem zarif, hemi güzel,
Kardelen kar çiçeği…
Gönülde demi güzel,
Kardelen kar çiçeği…

Kardelen dağ çiçeği,

Ölüm müthiş bir gerçek fani olana hastır
Her nefis tadacaktır; gelenekçe bu yastır...
Bize rahmet okumak hayır hasenat neyse,
Ve duyarak okumak bir Fatiha, İhlas’tır