Gürsoy Solmaz Şiirleri - Şair Gürsoy Solmaz

Unutursam çık karşıma,
Al neşteri vur beni...

Üç ellere,beş kendine,
Meraklıysan sor beni...

-11.Yaş gününde Şuheda`ya-

Bahtın ak yolun berrak
Her günün mutlu olsun.
Kendin için mumlar yak,
Yaş günün kutlu olsun…

Eteği inmiş göle,
Bar oynayan dağların,
Aynası Toprak Kale
Tarihteki çağların...

Yatar Şeyh Abdurrahman,

Seni görmek bir hoşluk, sorma neden bir hoşum
Seni görünce birden titrer içim,her yanım
Ve seni düşünürken, bir garip atar döşüm,
Levki sen gülsün, gülşensin ben ise bahçevanım

Yalvar yakar eylediğim doğrudur,
Benim kime yandığımı biliyor……. Allah….
Bir sevda ki beni benden soğutur;
Bir sevdaya döndüğümü biliyor ……Allah…

Herkes yüreğini hoşnut eylesin,

Benki koca yalanım, inandığım epeydir,
Boş inançlar üstüne inatla yürüyorum.
Bana inanmak demek, inançsızlıktan yeğdir,
Bir canım var çekişen, boşuna sürünüyorum....

- Gönül kubbesi bel verdi
Direk oldun ramazan-

**

Dergahına varmak için

Gönülden hatırdan bir bina kurup,
Kalp çalan gözlerle bakmadın Ayşe...
Hislerin kalbime olurken gurup,
Süzülüp içime akmadın Ayşe...

Kavli karar! işte bende bu emel,

Çehre kurup yün eğirir,
Mırıldanır çalışırdın..
Koyun kuzuya bağırır,
Süt sağar menzil alırdın

Ayran aşın hoş olurdu,

BABAMI DÜŞLERKEN

Yaş elli beş-elli altı işe bak,
Yarım asır hayallerle doluşmuş,
Bir ömür üstünde düşüp kalkarak,
Gezdiğim bu dünya ne kadar boşmuş…