sana tüm çiçekleri almak isterdim,
sen ise sadece papatyaları severdin...
ben soldum,
papatyalar koktu.
bir gece ansızın
çıkıp geleceğim sana
ölüme meydan okurcasına
yaşlanmaya ramak kalmış diyeceksin
geçen zamana
bir gece ansızın
bırakacağım peşini
ne varsa yazdığım sana
mektup
şiir
hepsini yakacağım bir çırpıda
bedenimde bir ürperti
peşimde hızlı adımlar
boş bir sokaktayım
bir elimde yalnızlığım
bir elimde bir avuç kırgınlık
gözlerini arıyor gözlerim
gecenin en derin saatlerinde
ve ellerini tutmak istiyor ellerim
sabahın en soğuk vakitlerinde
içemiyorum tutamadığım sigarayı
sonra
epeyce seviştik
haydarpaşa garında tanıştığım fransız güzeliyle gülme öyle hemen esmer fransız olmaz mı?
hani şu trene binerken düşürdüğü
tokasını alamayan fransız
saçları küt yüzü pek zayıf
bir ara gözüm kararmış
“makinist bey sağ da inecek var” demişim
patlatmış kahkahayı bizim fransız
-fransız bu nasıl türkçe anlasın abi?
dedi cemal
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!