Gülten Alp Şiirleri - Şair Gülten Alp

Gözleriyle acı çekenler sık gülümsüyorlardı.
Dudak çukuruna sıkışmış hüzünlerine rağmen.
Yüreklerinde yolcu ettiklerine vefayı sunuyorlardı,
her sağlık olsun dediklerinde...

Bazen gözyaşlarımı nasıl tutuyorum bilemezsin.
Ağlama diyorum kendime ağlama, masken düşer. Biliyorum ki içimde buz kesmiş bir acı eriyecek
ılık gözyaşlarımla...

Şımarmak ne haddimize.
Biraz nazlı olsak yeterdi.
Sıvadık kolları hayata.
Güçlü durma pahasına...

Erkekler doğru söyleyen, mert yürekli, sözünü sakınmayan, cesur, kafa tutan kadınları sevmiyor ama gizli gizli hayranlık duyuyorlar. Kandıramayacağını, inandıramayacağını bilirler. Zeki kadınlardır onlar, hayatı çözmüş, gözü kara kadınlardır ama yürekleri de bir o kadar çocuk, bir o kadar masum. Yaşadığı hayal kırıklıklarıyla sivrilmiş, kalkanlarını kaldırmıştır yükseğe. Şüpheci, kuşkucu tavırları güveninin yıkılmasındandır. Zeka oyunları oynar, test ederler karşısındaki erkeği, kendinden daha zeki, akıllı ve güçlü bir erkek isterler. Sahiplenen, güvenebileceği bir erkek olmalıdır. Farkına varırlar ki hepsi aynı, hayal aleminde yaşamaktan, umut etmekten vazgeçip, yalnızlığı seçen kadınlardır onlar...

Gülten Alp

Ah Frida ne güzel sıralamışsın sustuklarımı
Ne aynaya bakacak güzelliğimiz kaldı
Ne de toparlanabilecek düşlerimiz.
Bak yüzümüze bak daha yorgun ,daha uykusuz ,daha da mutsuz.
Hüzünlü gözlerle her birimiz yalnızlığa vurgunuz,
Düz yürünesi şu dünyada bir biz mi ters yürüyoruz.

Bu adaletsiz dünyaya adaletli bir gülüş istiyorum hadi gül çocuk bir kullanımlık hayatlardan geçiyoruz gözlerinin kıyısında dinlendim anne yüreğimle yeryüzü çocuklarına dualar ettim hadi bir gül çocuk bir gülüşüne kurban olduğum hadi gülde bugün bayramım olsun...

Domino taşı gibiyiz. Birbirimize çarpa çarpa düşüyoruz. Yüz ifadelerimiz birbirine yansıyor. Biri ağlarken gülemiyoruz...

Gülümse güzel insan.
Umutların solmasın düş bahçende.
Onlar ki sevgiyle uyandırır her güne...

Gülümsemenin sihirine inanıyorum.
Hayat kumbaramda umut kırıntıları biriktiriyorum.
Şans dağılırken arka sıralarda sessizce bekliyorum. Sabrın hikmetine inanıyorum. Hayırlısı demeyi çoktan öğrendim ve herşeye rağmen gülümsüyorum hüzünlü gözlere sahip olsam bile. Bir gün diyorum bir gün kader diyecekki ey hüzünlü gülümseyen kadın yüreği kederlere ev sahibi sabrının selamete erdiği gündür önden buyurun ...

Önemli olan neyi kazanıp neyi kaybettiğinizdir.
Bir çocuğun yüzünde gülümseme olmak isterdim.
Masalcı kelebek olup yüreğine biraz umut serpip, yastığına huzur bırakıp, saçını okşayıp, yanağına öpücük kondurup, sevgi kelebeği olup uçmak isterdim. Her ağlayan çocuğun yanı başına konup üzülme yanındayım diye fısıldamak. Açsa doyurmak, yaralıysa iyileştirmek, Üzgünse güldürmek. En büyük kazancım olurdu bir çocuğun yüzünde gülümseme olabilmek....