Suphi Sekü Şiirleri - Şair Suphi Sekü

Hala burdayım demek, kalmışsa üç beş günüm
Yorgun, argın bir beyin, kırık dökük bir yürek
Anılar dehlizinde kalakaldım, üzgünüm
Son umudu sulayıp, son anıyı bökerek

Gittiğimiz tenhalar, şenlenirdi kuytular

Sevdamı, hasretimi, notalarda sakladım
Ara ara hüzzam'dır, kimi zaman nihavend
Sırtıma tunçtan dağlar, ateşler kucakladım
Ayağımda pranga, boynuma kor'dan kement

Bir belaki bu sevda, tüm alem mırıldanır

AŞKA ÇEYREK KALA

Şair olsam diyordum, keşke olabilseydim
Üçbeş kelam karalar, üçbeş kural bozardım
Daha yolun başında eğer seni silseydim
Omzumda ceketimle, bensiz, sensiz, tozardım

AŞK. TALEP. DİL

Unutulmuş bir lehçeyle, bilmediğim bir alfabeyle
Bana yazıyorsun
Ben dünyalıyım, dünyada yaşarım, dünyada öleceğim
Benim dünyamda

Şefkatli parmakların okşadığı baş olur
Gözlerinin hayali gözlerime değince
Üşüyen yüreğimde, zemheri bahar olur
Baldıranlar gül olur, insan böyle sevince

Mesafeler tükenir, ve zaman bir an olur

Hep köprünün başında, yolların kenarında
Gelir diye bekledim, sen bir türlü gelmedin
Kurumuş ota döndüm, hasretin duvarında
Yolar diye bekledim, sen birtürlü yolmadın

Senin ayak izine, ram oluyur kumsallar

Adıma aşk denilmiş, az çok herkes tanıyor
Abıhayat içmişim, ebedi ve ezeli
Var sayan yanıyorken, yok sayan aldanıyor
Herkes kalbine baksın çirkini ve güzeli

Ateşlere sokuldum, örsün üstüne kondum

BENDE KANIYOR ZAMAN

Akrebim yelkovanı kamçılayp sürsün de
Dövülüyor günlerim açmazların örs'ünde

Üstüme çöktü gençlik, anılar bir bir viran

Ya güneyden kuzey'ye, ya doğudan batıya
Hangi yöne gitsen git, her yolun sonu çukur
Dorup dinlen bu handa, bir kaç gün kal yatıya
Kapının arkasında can kaynar fokur fokur

Vicdansızlık cehennem, vicdan azabı ateş

Benim zavallı anam ikiz nefret doğurdu
Birinin adı habil diğerinin'ki kabil
Önceleri ya mehmet ya yasin ya oğurdu
Unutuldu esmalar unutuldu mikail

Göktemi yağdı dersin bunca kin bunca nefret