Suphi Sekü Şiirleri - Şair Suphi Sekü

Nice kavim yok oldu, nice han nice palas
Faniliğin omzunda ünvanlar ağır kalas
Ne can bundan kurtulur ne vicdan bundan halas
Fikrimde ve zikrimde, şükrümde ol efendim

Ünvanları yok ettim, ne sultanım ne giray

Okültist cemiyetler, ezoterik örgütler
Kudurmuş bir ur gibi sardılar bünyemizi
Menfaati önceler, arsızlığı öğütler
Erdemsiz bir hayata esir ettiler bizi

Kopyalanmış hayatlar akmaktadır bitevi

Çiçeklenir viraneler
Dile gelir efsaneler
Kanatları nurdan teşkil
Yeşil uçar divaneler

Kaystan çıkıp mecmnundurlar

Rehavet sardı beni, göz kapağım düşüyor
Rüyam arayıp dursun, mazide izlerini
Yıpranmış çerçevemde, eski resmin üşüyor
Donmuş dudakların mat, saklıyor gizlerini

Hangi tarafa dönsem yüzün hep bana dönük

ESMER KIZ

Ben köylüyüm esmer kız
Çocukken oyuncağımı çamurdan yapardım
Daha sonra evimi
Bağdaş kurarak yer sofrasında otururum

Bedenim çürüse de,hayat denen kafeste
Hala sevdam turfanda, her hatıram berceste
Gördüğüm her varlıkta, işittiğim her seste
Seni görür duyarım, kör sağır olsam bile

Duyularım kapalı, yok açacak çilingir

Yeni bir buhtunnasır gönder desem, yüzüm yok
Avuçlar sana dönük, ellerim kapkaradır
Ken'anın kuyusunda can veriyor kaç çocuk
Koparılan her çiçek, aksada bir yaradır

Benim RABBİM zalimi zalimlere vurdurur

Ken'an da atıldık biz kör kuyuya
Kovalar halatsız erişmez suya
Kardeşler gaflette dalmış uykuya
Sabır muhkem kalen dayan yusufum

Felaketki ruhlar ölüm bürüye

Filistin emanettir, filistin bir sevdadır
Filistin irmime su akıtan menbadır
Filistin, zindanımda is bağlamış lambadır
Filistin, en karamın merkezinde beydadır

Filistin, elhamrada koparılmış goncadır

GASSALIM BENMİŞİM

Kaç beden eskitip, kaç can yıprattım
yakası sökülen gömlekti sanki
Kaç eşik geçerek, kapı kapattım
Şaşarım kendime; bende, inanki