Gönül Kütük Şiirleri - Şair Gönül Kütük

Helal demişler adına,
Daha doğar doğmaz dudak bükmüşsün dünyaya.
Hayatında ilk ve son kez,
Ağladıktan sonra acı çekmişsin..
Adına Helal demişler hayatı haram etmişler..!

Oku hadi sana yazıldı o kitap;
Yazdıklarımı sessizlik bil,
Bil ki, cümlelerin sesini duymaya başladığında,
Yankıları deşecek kulaklarını!

Konuşurken yüreğim çırpınarak alkış tutardı,

İçimde bir şiir var,
Kalemle yazılmamış gibi.
Kağıt içimi kıskanıyor,
doğmadan yaşlanmış, yaşlandıkça ömrüm uzamış gibi.

Kendi aynasını yalanlarla süslemiş
Bir kalabalığın içindesin.

Tepende akbabalar son nefesini vermeni bekliyor.
Zaman ve mekanın kaybolmuşluğunda..
Etrafındaki kalabalığa bir bak,

Bu dünya sadece insanın değil,
Börtü, böcek, kuşlar var insaoğlu.
İyiliğe dönen lisanın değil,
Herşeyin tam gözün, dar insanoğlu.

Timsahtan çantayı, bavulu yaptın.

KARANLIĞA GÜLÜŞÜM

Siz benim gülüşümü öldürebilir misiniz?
Ben o gülüşü ağlarken öğrendim.
Islak ellerimle tuttum hayatı,
kaymasın diye tırnaklarımla kazıdım.

Bir iyisin bin kötü, bilmem hangi tarafsın
Uzaktan baksan güçlü, yanımda bertarafsın
Elaleme muamma, Rabbim’e itirafsın
Kaybolmuşum arafta, beklediğim vuslatsın
Kuruttuğun gönlümü, gözyaşlarım ıslatsın

Mangalda külünüz yok yüreksiz kansızsınız
Gidecek kapınız yok rotasız yönsüzsünüz
Oturacak oda yok çatısız hansızsınız
Doğruyu söyler diye kelamımdan ürktünüz
Şair olurum diye kalemimden korktunuz

Barışmak istersen geriye gelme
Sağına dargındım soluna küstüm
Canından bir parça sakın ha bilme
Senin damarında kanına küstüm

Köşkler mi istedi gönül otağım

Uğruna verdiğim savaşların galibiyetine değmedin sen..
Gök gürültüsünden korkardı şiirlerim.
Çekip mısralarımı ellerimden,
Şimşeklerin arasına attın.
Şiirleri yağmurlara küstürdün sen.!