Gönül Kütük Şiirleri - Şair Gönül Kütük

Bir düş gördüm..
Kulaklarımda ince bir kanat sesi.
Papatyalara kur yapan bir bal arısıyla göz göze geldim..
Üzerimden geçen Turnaların gölgesi kalbimi örtüyordu sessizce..
Ağaçların kovuğuna kozalanan,
Henüz doğmamış sevdalarım vardı..

Bir tek sanaydı zayıflığım..
Doğayla bile savaş verdim,
Önce gözyaşım yağmurla çarpıştı,
Sonra çığlığım fırtınayla çakıştı.
Rüzgarın ıslığa nefesi yetmedi.
Kar saçlarımın rengini alsa da,

Cefanı bağrıma yâr diye sardım
Sanırsın kalbimden atmış gibiyim
Kimseler kalmazken yanında vardım
Sanırsın yanımdan itmiş gibiyim

Sevdaya gönlümü doyuramadım

Bu gece gidiyorum senden..
Gelirken çiçekler açan yollar,
Giderken toz duman oluyor..

Bazı pişmanlıklar;
Tabelaya bakmadan girip,

Yalvarman boşuna, vermem elimi,
Sevmekten bıktığın, teni çıkardım.
Senin için dua, eden dilimi,
Daldığım rüyadan, seni çıkardım!

Başkasına kıymet, bana meziyet,

Topraktan yaratıldı ilk insan, ilk kabile
Habil'e verilenler, verilmedi Kabil'e
Yasak meyveyi koyup, altın yaldız kab ile
Ademoğlu önüne ser desem sermez misin?

Yakmayan kor ateşler dönse Dicle Fırat'a

Süzülüp petekten damağa düşen
Sevdalı çiçekte balın olamam
Aşısı tutamaz küstüyse gülşen
Kökleri çürümüş dalın olamam

Gamsızlar anlamaz gönül dilinden

Yıllar sonra yadedip adımı anarsanız
Şu dünyada huzurla kalamadı dersiniz
Genç yaşımda öldüren eceldi sanarsanız
Gönlünün muradını alamadı dersiniz

Yeniden doğmak gibi, kalpten kalbe düşünce,
Geçmişimi silmekti, bendeki her düşünce.

Ellerimi sevgiyle, yüreğine sarardım,
Şimdi bitti o sevgi, bende soldum sarardım.

Bir küçük şiire sakladım kendimi,
Bulan şairdir.
Vicdanımla bastırdım kinimi,
Bulana zehirdir.
İlk nefesimi aldığımda yoktu yanımda hakimler,
Göbek bağımdan asılmadım Tuğba ağacına.