Göç Şiiri - Ben Özge 2

Ben Özge 2
70

ŞİİR


2

TAKİPÇİ

Göç

uçurum kıyısına ilmek ilmek ördüğün sığınacağımı sandığın, o duvarlar yıkıldı
nöbet sona erdi, hırçın bir sevdanın gelgitlerinde

duyuyor musun çığlıklarını boğularak ölen anıların?
son pişmanlığımın, başını vurdum az önce

özlemek, kederlenmek, sevgi, nefret...
her şey tam eksik hiçbir şey kalmadı, nazarımda
toprağımda yaşayan bir can kalmadı
savurdum küllerimi gelincik tarlalarına

bulutlar yoldaşı olsun, yeni başlangıçların
gelecek günler, tutsun yasını geçip giden
aşkların

haydi uyanın talan edilmiş uykularım, uyanın!
yorgun kalbimi, kat kat sardım kaftanlara
bu gece yarısı göçeceğiz
sevmeyi bilmeyenlerin, diyarından

sakın ha!
acıdan nasır tutmuş, yollarda ağlamak yok!
geç kalanı beklemek yok, hisler durağında.
aşk köleliğinden usanmış, eskimiş bu şehri
terk edelim tan yeri ağarmadan

alev alev yanarken adım adım geri çekilelim
rüzgâr şahidi olsun yenilgimizin,
küllerimiz ganimeti.
çiğ kokulu bir sabaha yelken açıp
konaklayalım özgürlük kokan bir dağ yamacında

akalım kızgın kum taneleri gibi ılık ılık akalım ruhumu çöle döndüren bu sahradan gönlü denize açılan bir akarsu yatağına

Ben Özge 2
Kayıt Tarihi : 27.11.2025 19:54:00
Hikayesi:


"sen dursanda yürür bu kafile"

Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!