uçurum kıyısına ilmek ilmek ördüğün sığınacağımı sandığın, o duvarlar yıkıldı
nöbet sona erdi, hırçın bir sevdanın gelgitlerinde
duyuyor musun çığlıklarını boğularak ölen anıların?
son pişmanlığımın, başını vurdum az önce
özlemek, kederlenmek, sevgi, nefret...
her şey tam eksik hiçbir şey kalmadı, nazarımda
toprağımda yaşayan bir can kalmadı
savurdum küllerimi gelincik tarlalarına
bulutlar yoldaşı olsun, yeni başlangıçların
gelecek günler, tutsun yasını geçip giden
aşkların
haydi uyanın talan edilmiş uykularım, uyanın!
yorgun kalbimi, kat kat sardım kaftanlara
bu gece yarısı göçeceğiz
sevmeyi bilmeyenlerin, diyarından
sakın ha!
acıdan nasır tutmuş, yollarda ağlamak yok!
geç kalanı beklemek yok, hisler durağında.
aşk köleliğinden usanmış, eskimiş bu şehri
terk edelim tan yeri ağarmadan
alev alev yanarken adım adım geri çekilelim
rüzgâr şahidi olsun yenilgimizin,
küllerimiz ganimeti.
çiğ kokulu bir sabaha yelken açıp
konaklayalım özgürlük kokan bir dağ yamacında
akalım kızgın kum taneleri gibi ılık ılık akalım ruhumu çöle döndüren bu sahradan gönlü denize açılan bir akarsu yatağına
Ben Özge 2Kayıt Tarihi : 27.11.2025 19:54:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
"sen dursanda yürür bu kafile"




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!