Gazi'nin Neferleri Şiiri - Yorumlar

Gerçekten çok etkileyici bir resimdir, o resim. Savaş yıllarında halkın durumu, memleketin durumu belli, öyleyken 'özgürlük, benim karakterimdir' diyen bir lider yedi düvele kafa tutuyor. Milletinin her bireyindeki o asil kanı, milletinin ruhundaki gücü bilmese yola çıkar mı hiç? O resim ve anlamlı şiiriniz, bugün 'Türk'üm' bile diyemeyenlere gelsin Ergin Bey. Yüreğine, kalemine sağlık.

Gazinin neferlerinin fotoğrafları içimizi acıtırken bir yandan da gurur ve minnet duygusu kaplıyor...
Zor şartlarda bu vatan uğruna can veren askerlerimizi o yoklukta bile gözlerinde eksik etmedikleri umut karşısında umutsuzluğumuzdan utanmalıyız...
Siyah beyaz sararmış fotoğraf bizim tarihimizin şahitleri...

Bu anlamlı şiirinizi gönülden kutluyor saygılar sunuyorum...

Yiğit neferler çok şeyden yoksundu belli ki,
Mahzundular ama gözlerinde umut vardı;
Zira onlar ülkemin yoksul ama inançlı,
Şanlı umudunu yaşatmış Mehmetleriydi.

Ruhları Şad olsun, bu günümüzü borçlu olduğumuz neferlerin, emeğinize sağlık kutlarım saygılar...

Yürekten kutlarım Ergin Bey.Şükranlarımı sunarım.

'bu ülkede çok uzun yıllardan beri beni en çok etkileyen manzaralardan biri belki en başta geleni ne orman, ne deniz ne anıtsal yapılar ne de o muhteşem siyasetçi profilleridir. yıllardan beri önünden her geçişimde Çanakkale sırtlarına yazılmış 18 mart 1915 yazısı benim içimi titretir, bir başka etkiler. bu bir başka duygudur ve kolayda anlatılmaz. o güne ve bu kahramanlara saygıyla....... şiirimin esin kaynağı; o günlere ait; Çanakkale hava savaşlarını anlatan bir kitaptan alınmış belki bir düşman uçağı ya da havalanamayan bir başka uçak önünde çocuk suratları ile ve üzerlerinden dökülen, eskimiş savaş giysileri içinde nöbet tutan iki güzel asker fotoğrafıdır. sanırım bugünlerde sıkça bir yerlerde karşımıza çıkacaklar ve sonra gene unutulacaklar.

O sözünü ettiğiniz bana da 'Çanakkale - 18 Mart 1915' başlıklı bir şiir yazdırmıştı... Yukarıdaki satırlarda o şiirin dip notudur...
Dediğiniz gibi o zamanlar hangi vitrinde görsem yan gözle değil önlerinde bir kaç saniye bakarak geçerim onlara... Bu bir anlamda kendimce bir saygı duruşuydu belki...
Bu anlamlı şiirinizi ve kaleminizi kutluyorum sayın Ergin Bingöl...

O resim..
Bir devrin 'en canlı' örneği idi..
Savaşın urbayla değil.. Süslü üniformalarla değil..
Yürekle!
İnançla!
'Kuru ekmek, hoşafla!' Ama tomtok nefisle...
Cesaretle.. Özveriyle..
'Bu vatan bizim!' diyenlerle kazanılacağının resmi..

İşte onlar, 'Mustafa Kemal'in Askerleriydi! Neferiydi, vatanın..

Kutlarım içe işleyen şiirinizi ve sizi Öğretmenim..

Şiirinize konu olan siyah-beyaz fotoğrafı gördüğümde ben de çok duygulanmıştım. Bu koşullarda kazanılan bir Vatanın üzerinde oturuyoruz diye düşünmüş, ülkemizin ve sahip olduklarımızın değerini daha iyi bilmemiz gerektiğini anlamıştım.
Güzel şiirinize de konu etmişsiniz, sanırım görüp bilmeyen yoktur. Şiirinize resim olarak da ekleyebilirsiniz.
Kutluyor, saygılar sunuyorum.

Tebrikler üstadım,
yine güzeldi.
Kutluyor ve
saygılarımla
selamlıyorum sizi.

O insanların anısı önünde saygıyla eğiliyorum. O yıllarda, yoksullukla debelleşirken, o güzel insanın, Mustafa Kemal ve arkadaşlarının yaptıklarını hafife almak, hatta yok saymak, inanasım gelmiyor gerçekten Ergin Bey. Anlamamak ve başa dönmek.. O yılları tekrar hatırlattığınız için teşekkür ederim. Saygı ve sevgi ile, esen kalın.

Söz konusu Atatürk ve vatan savunması ise gerisi teferruattır.
Sararmış bir Fotoğrafta bunları gören yüreklere de selam olsun diyorum.
Gönülden teşekkürlerim ve saygılarımla.