Gassalım benmişim Şiiri - Suphi Sekü

GASSALIM BENMİŞİM

Kaç beden eskitip, kaç can yıprattım
yakası sökülen gömlekti sanki
Kaç eşik geçerek, kapı kapattım
Şaşarım kendime; bende, inanki

Çocukla yaşlının yokmuş bir farkı
aradaki zaman oyunmuş meğer
Gençliği ezermiş feleğin çarkı
Ebedi ateşmiş, her suni değer

Acı bir ıslıkmış, aşk denen hazlar
Yankısı yakarmış, bütün bedeni
Çökermiş diz üstü, koca şahbazlar
Tasmasız egoymuş gerçek nedeni

Yaşayıp öğrendim, kirli fakati
ama sı, lakini, serapmış çölde
İbretle görürüm som hakikati
Boğulunca deniz, küçücük gölde

An içi sonsuzluk, nokta okyanus
Kader dalga dalga, hayat ise sap
Nura gark olurmuş sönünce fanus
İmtihan sırrında, ilahi hesap

Gassalım benmişim, banyom teneşir
Kendi cenazemmiş, hergün yuyduğum
Nefesin durması umumu neşir
Selâ ilamımdır, hergün duyduğum