Füsun Dudurga Şiirleri - Şair Füsun Dudurga

Sen verirsin o alır,
Adı dost kalır....
Aramazsan aramaz,
Böyle dostluk olamaz....
Sen olmayanı oldurursun,
Karşı taraf boşluk doldursun....

Düne saplanıp kaldık,  bugünü hiç ettik.
Yarını düşünmekten, bugünü piç ettik
Belki harcandık  ama güzel tohumlar ektik
Allahım biz ne çileler çektik

Düne takılıp kalma, bugününü yaşa

Kadın önce insan, sonra eştir
Annedir, evlattır, kardeştir
Gülü tutmasını bilene gülistan
Bilmeyene dikendir
Oysa kadın; tarlayı eken, hasatı biçendir
Kadın; kan kusup, kızılcık şerbeti içendir

Hayatta kimse kimsenin kıymetini bilmez ya hani
Kırar döker sevdiklerini....
Aklına bile gelmez almak gönüllerini
Hayatından kayıp gittiğinde
Anlarlar değerini
Çünkü doldurmaz kimse kimsenin yerini...

Annelerin ahtapot gibi kolları olsa,
Erkek kız ayrımı yapmaksızın
Bütün çocukları sarıp sarmalasa
Onları sevip koklasa, sıkıntılarını harmanlasa
Çocuklarımız sevgiye doysa
Tecavüze uğramasa

Dünyayı "ÇOCUKLAR" yönetseydi;
Ne savaşlar olurdu,  ne kavgalar
Ne de oluk oluk kanlar dökülürdü
Silah diye bir şey olmazdı
Sadece su savaşları yapılırdı.
Hansel ile Gretel masalındaki gibi pastadan evler,

Allahım dünya değişti
Eskimiş düşünceler paslanmış çiviler misali değişmedi...
Aynı suda iki kez yıkanılmaz
Geri kafalılar gelişmedi
Bilgi çağındayız oysa
Duayla yeneceğiz zihniyeti örtüşmedi....

Kendimi bildim bileli,
Şükür dilimden,
Dürüstlük kişiliğimden eksilmedi
Yine de kıymetim bilinmedi....
Kuraklık oldu da içimde,
Kimse yağmur duasına gelmedi...

Anlaşılmadığın yerde konuşmak seni yorar
O zaman dur ve seyret
Hayatın içinde izlemeye değer seyirlik ömürler
Ömürlük seyirler var...
Aramadığın kadar örümcek beyinli dar kafalar
Etrafına ışık saçanlar

Sancı artar, bebek gelir
Bebek büyür, gençlik gelir
Gençlik biter, yaşlılık gelir
Sağlık gider, hastalık gelir
Varlık biter, darlık gelir
Ömür biter, ölüm gelir