Füsun Dudurga Şiirleri - Şair Füsun Dudurga

Daha dün ana kuzusuyduk
Yollarda koştuk, terledik yorulduk
Arkadaşlarla dövüştük, küstük, barıştık
Bazen köşe kapmaca oynadık
Bazen de ip atladık.....
Bazen kaydırak oynadık

Yağmur oldum
Sağnak sağnak yağdım sacaklarından,
Yine de kurtaramadım kuzularımı  İnsanların  alçaklardan......

Yağ yağmur yağ, kurumuş topraklar suya kansın
Oluk oluk, sağnak sağnak yağ
Bütün şehirler baştan aşağı yıkansın
Depremde yerle bir olmuş ülkem gibiyim
Matem kokuyor zifiri karanlık geceler
Bütün pisliklerini temizle şu köhne dünyanın

Konuşmanın adabını bilmeli insan
Bazen de susmalı...
Kelimeleri harcamadan
Yormadan cümleleri
Kırmadan insanları...
Ne asil bir davranıştır

Bazılarının özgüveni yapmış tavan
Davranışlar yapmacık, sözler yavan
Dünyada ölümden başkası yalan
Kötüler bir yana, yapılan iyiliklerdir geride kalan....

Sararmaya yüz tutmuş yemyeşil yaprak

Narindi bilekleri,
Elleri yıpranmış
Hanidir konuşmuyor
Belli ki usanmış
Dalıp dalıp gider olmuş
Gözleri buğulanmış

Herkesin paylaşacak bir şeyleri var
Kimsenin kimseye eyvallahı yok
Biz yarattık sanki küçük dağları
Burnumuzdan kıl aldırmadık
Paylaşmak varken sıkıntılarımızı
Biz hep içimize attık

Her insan bir parça yara almış hayattan
İkili ilişkilerin ise cılkı çıkmış
Evlilik, dostluk, arkadaşlık sizlere ömür
Aile bağları desen, koptu kopacak...
Uzaklaşsa soğuyor insan
Yaklaşsa tırnaklarını batırıyor

ATAMIN bizlere bıraktığı Türkiye CUMHURİYETİ ve tüm dünya insanları için
2020 yılı hayırlara vesile olsun.
Her zaman ve her yerde insan gibi insanlar olsun...
İnsanoğlu sağlık, huzur, şans, mutluluk, birlik, beraberlik içinde güzelliklere doysun.
Nefret gitsin, yerine sevgi gelsin...
Adil dağıtımın, yardımlaşmanın öncelikli olduğu, tüketen değil, üreten...

İnsanoğlu öleceğini bile bile yaşayan tek varlıktır
Yaşadın fakat ölümü unuttun
Araya hırs girdi, ego girdi, nefret girdi
Sevgiyi unuttun.....
Sarılmak vardı oysa, tuttuğun dalları kuruttun...
Haset girdi, dedikodu girdi araya