Füsun Dudurga Şiirleri - Şair Füsun Dudurga

Bir çocuk oturdu gözbebeklerime
Zır zır ağlayan
Üzmemek için kimsecikleri her şeyi içine atan
İp atlayan, yakar top oynayan
Küçük sevinçlerle yüreği deli gibi atan
O çocuk ki anne-baba dendiğinde,

Bir kızı olmalı insanın
Huyu suyu güzel, kendi melek
Ayakları yere sağlam basan
Konuştuğunda sözünü dinleten
Sıcacık bakışları olan
Dürüst, adaletli, merhametli

Afedersiniz ama
İnsanlar hayvan olmuş
Hayvanlar insan
Azan da insan, kızan da insan
Bu ne nizam, bu ne mizan
Bu ne vicdan...

Haydi canlar el ele verelim
Kardeşçe birleşelim tüm partiler
Ay yıldızlı bayrağımızın altında
Omuz omuza yürüyelim aynı yolda
Amaçlarımız bir, yüreklerimiz bir
O parti, bu parti, şu parti demeden...

Bir bilinmezi yaşıyoruz
Bugün burdayız, yarın bilinmez nerdeyiz..
Yalan dünya denilen yerdeyiz
Topraktan gelmişiz, toprağa dönceğiz...
Birgün hiç yaşamamış gibi öleceğiz
Kah yanacağız, kah söneceğiz

Bir mucize olsun,
Bu kez gözlerim sevinçten dolsun...
Kötüler cezasını bulsun
Kul hakkı yiyenlerin gözünü  toprak doyursun
Allahım lütfen bir mucize olsun
Örselenmiş yanlarım şifa bulsun...

Anladım ki, hiçbir şey için geç değilmiş
Önemli olan Allahın verdiği aklı yerinde kullanabilmekmiş
Eşitlikçi, adil ve vicdan sahibi olabilmek
Sabrımızı bitirmeden, inancımızı yitirmeden
Umutlarımızı yeşertip, metanetle yolumuza devam edebilmekmiş mesele...
Hayat karşımızda dura dura

ATAMIN armağandır bayramlar
İtiraf etmeseler de, ATAM'A hayranlar
Andımız ve gençliğe hitabe battımı size hayvanlar!
O da yetmedi elimizden alındı bayramlar
Kandıramaz bizi entrika ve yalanlar
Çekin artık o pis ellerinizi

Unutulmaya yüz tutmuş, eskimiş plaktaki şarkı gibiydi yaşanılanlar
Küllenmişti anılar...
Hayatsa, hayalinde canlandırdığın olmayan sevgilinin hasretiyle yanmak gibi
Bazı hesaplarımı mahşere bıraktım
Ve elimi kolumu sallaya sallaya dolaşıyorum, hiçbir şey yokmuş gibi
Önbellek dolu, reset atmak lazım unutmak için

Küs değilim kimseye,
Kırgın hiç değilim...
Sadece ben eski ben değilim
Artık susmaktan yana meyilim
Bari biraz utanın da,
İnsanlığım karşısında saygıyla eğilin...