güneşin üzerine uyandığı
uzak ötelerdeki efsane değil bahsettiğim
hani bulutlarla öpüşen tepesi
ve rüzgârlarında hırçın
ararat efsanesi
adım adım çıktım
yaşadıkça
merdivenleri
kâh tereddütlü kâh emin
ama hep ileri hep ileri
ne avuçlarımda bir tutam yaprak
yemeğe çağırdım dostları
kem küm ettiler
allah ne verdiyse dedim.
işe bakın ki tam takır dolap
ne zırnık et var ne kılçık balık
zaman bu ne acele kırmızıda dur biraz
çok yaşayana bile aslında bir ömür az
yazılmamış şiirler söylenmemiş şarkılar
yaşanmamış aşklar var sımsıcacık karbeyaz
(nisan ‘01)
ara vermeden dönüyor akreple yelkovan
tuncay güney
tuncay güney – güney batı
tuncay güney batı – batı
tuncay batı
eskiden adları “yeniçeri” idi..
iki ileri
bir geri giderlerdi..
ulufe ile geçinirler..
arada sırada kazan kaldırır
beni sokmayan yılan bin yaşasın
sözünü eden hergeleyi bulursam
çok fena sokacağım
zibidinin zoruna bak
senin gibilerin çoğaldığı dünyaya
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!