her bitiş yeni bir başlangıçtır
başka bir bitişe mahkûm
ilk bilinmiyor
kesin son henüz görülmedi
değişmeyen tek olgu
“Ey incir yaprağı!
Sendeki şans kimde var?
Kim yakın olabildi ki
Havva’nın kuytularına senin kadar? ”
“Be erkek kafalı şair!
büklümlü kıvrımlarla sarmal dökülüşlerle
okşayıp dolaşarak serinletmek bedeni
tende şuh ürperişler yaratan öpüşlerle
arzuyu canlı tutmak asıl varlık nedeni
bahar yaza dönüyor
günlük güneşlik ortalık
rüzgarsız… ılık.
fakat ne yazık tatil günü
rumelihisarı sahili tıklım tıklım kalabalık
dolaşılmaz ki…
bin soru var kafamda bin bir karışık helis
hem bahar sarhoşuyum hem kesildim sâfi his
üstelik kucağımda mır mır mır tam da halis
bir ankara kedisi adını koydum felis
ne kedisi bir cin o bir görünür bir kayıp
kimi kocasından kimi kızından
kimi fazlasından kimi azından
kimi mutluluktan kimi hüzünden
sıkılıp daralmış bezgin kadınlar
saf sevgisi kullanılıp yatılmış
düğününde eşini döven hırboyu gördünüz mü?
güldünüz mü?
benim gibi öğürdünüz mü?
ah güzel kadınlarımız
ah tatlı kızlarımız
yaklaştıkça kaybolur kendinden
kadın ve deniz
ayrıntılar saklar bütünü
özü göremeyiz
birinde alabildiğine su
etnik köken atalardan gelmedir
ona ne girilir ne de çıkılır
gurur ve utanma burda nerdedir?
bu özellik tâ doğuştan seçilir
bu ne başarıdır ne bir hezimet
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!