Her zaman sanaydı gelişlerim
hep ararken hiç bulan bir âmânın
ışığa verdiği değeri düşlemenin
düşlerini özlerdim..
1957'de (yazıyla bindokuzyüzelliyedi)
toprağımıza düşmüş
ufacık bir tohum
büyüyüp çınar olduğunda
dallarına asılan maymunlar yüzünden
bir ara değerinden kaybetse de
KALP; kanlı bir şey
hastalığı var, çarpıntısı
YÜREK; cesurların kalkanı
ya da sığınağı korkakların
ama GÖNÜL; gönül bambaşka bir şey...
Susarken tutsam ellerini yine
o sessizlikte kelimeler ayyuka çıksa
ben kullanmam ayaklarımı
yeter ki gece karanlığı kanadım olsun
sen sus yine
ben sessizlikten öğreneyim
Bakıp bakıp duruyorum
seni tanımadan önce
çektirdiğin resimlere
gözlerinde ben yokum
biliyorum
ama isimsiz bir
Olmayacak duaya
amin diyelim mi birlikte
sen orda ben burda
ne dersin olmaz mı
buluşalım bir dilekte...
Temiz yüzlü annen kadar
annen kadar ufak
annen kadar kocaman
sana duyduğum sevgi
sen bana yollardan dön
bana gecelerden uyan
Işık hızıyla saadete koşarken
galaksi çapı hüzünler kovalıyorduk
yarım seviyorduk belki ama
başladı mı tam kanıyorduk..
yürek bu oğlum kolay mı
balya balya saman değil ki
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!