Laf ebeliği yapmak değil niyetim
doğurup gittiğin onca öksüz duygudan sonra
sadece babalık yapmaya çalışıyorum
annesiz kalan her bir duyguya...
Sayıyordum
öfkesi patlayan gülüşlerini
ikişer ikişer
dayıyordum
senden kalma sensizliklerimi
gırtlağıma görsen
Az sonra ne yazacağımı
ben bile bilmezken
sen haklısın okumaya çekinmekte
bazen diyorum ki
neyse boş ver
gözyaşım gülüşünü izlemekte...
Düz yazarım seni ben
sıradan hislerime
işte maya meselesi
benzersiz kimya
hislerimde aşk olursun
defterimde şiir sen...
Yahu
sevmek zorunda mıyım
kantarın topuzu kaçmış
düzeninizi
görürken üstelik siz de
düzeninizi...
İkiye ayrılır insanlar
hayatında kitap olanlar
ve olmayanlar
kitap olmayan hayatları
burada yazmak manasızdır
hayatında kitap olanlar da
Anlamıyorum insanları
boşuna uğraşmayın
bu değil insanlık
ya da hayvanlar
daha bir tanıdık...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!