Hayat öylesine acımasız ki!..
Zamanda yolculuk yapası geliyor insanın;
İnan ki!..
Seni bir saat ileri almışlar;
Beni bir saat geri...
Ölüyor muyum doktor?
Neden bu telaş?
Onsuz ölmeyeyim dedim ne olur!
Bak,
Sağanak yağıyor bu sefer, gürleyerek...
Ölsem de gam yemem artık...
Suya yandım seninle yandığım gibi
Uykularım bölündü bir derviş gibi
Yaşadıklarımız sanki rüya gibi
Ayrılmayalım biz cennetteki gibi
Yorgunluk nedir bilmedim seninleyken
Hiç böyle susmazdın sen, birden bire...
Sustun; üzüldüm, anlatamam derdim dünyalar kadar.
Sustun; düğümlendi kursağımda tüm yaşananlar.
Sustun; üstüme yıkıldı bildiklerim bilmediğim kadar.
Sustun; ne oluyor bile diyemiyorum sana bir vaade kanmış dudaklar.
Sustun; kaldım en güzel baş başa hatıralar.
Bizler o kadar ama o kadar yorgunuz ki aslında
Bir kedinin yumuşaklığı, sıcaklığı
Aslına bakarsan bir canlının sevgisi, ilgisi
İnsanın en büyük ihtiyacı.
İlgi, insanı baştan çıkaran bir duygu aslında
Yaşadığımız her an
Her insanın tatmak istediği sevgiyi ve aşkı yaşamak
Sevmemek niye normal olsun ki
Ben sevginin mutlak sonsuzluğuna
İnanan bir insanım naçizane...
Evrenin yaratılma sebebi de bu değil mi?
Biliyorum ki bu dünya üzerinde
Yaşadıklarımızın içinde birçok olay var
Ve karşındaki o çekimi görüp
Fark ettiği halde zihninde soru işareti oluyor.
Çünkü
Zihin diyor ki: "Emin misin?"
"Bu varlık o mu?"
Hayat ne acımasız!
Çok acımasız...
Bir tokat vuruyor diğer yanağımızı dönüyoruz.
Yıllardır ders anlatıyorum,
Ders anlatırken de hayatı anlatıyorum.
Bana diyorlar ki:
Her insanın Çekim Yasası farklı.
Menfaat için
O çekime girmiş gibi yapmak
İnsanlığımızı bitirir.
Yani biz bu dünyaya sadece
Fiziksel dürtülerimizi,ihtiyaçlarımızı
Çok bunaldım!..
Aşksızlıktan ya da o enerjinin yoksunluğundan.
Yaşanmamışlıklar insanı dürtüyor:
Ya-şan-ma-mış-lık-lar...
Çok kötü yahu!
Kendine gel!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!