Ersin Karaca Şiirleri - Şair Ersin Karaca

Ne kadar dirensem de başa çıkamıyorum.
Hep; ama hep aklımdasın.
Nereye gideyim, ne yapayım da kurtulayım bilemiyorum.

Baharı göstermeden güz,
Yazı yaşatmadan kış oluyorsun,

Kaçıncı kez döndüm yollardan geri,
Bulamazsam diye çok korkuyorum,
Bırakıp gittiğin o günden beri,
Artık buralarda duramıyorum.

Daha kaç kez bulut toplayacağım,

Bitmeyen yangınla seni özlüyorum,
Dualarımda seni dileniyorum,
Beklediğim, özlediğimdir diyorum,
Unutamıyorum, anla! Seviyorum.

Kimler kıskandı bizi yollar ayırdı,

yaşanan resim böyle
şekilleniyor
yüreğinde beslenen tutkular
sert fırça darbelerine
sebep oluyor

Bir gün çekip gideceğim buralardan,
Takılıp gecelerin peşine,
Sevdiklerim dizilecek yollara,
Kimi buruk bir tebessüm,
Kimi dolu dolu gözlerle,
Bakacaklar, bakacaklar, bakacaklar.

Bir gece aklına bakışlarım gelsin,
Sana, seni çok sevdiğimi söylesin,
Sabahı beklemekse sana zor gelsin,
Bir gece vakti, ara beni olmaz mı?

Dolmasın gönlüne ne rehavet, ne gam

Otuz yıllık sorunun cevabıyım ben,
Belki de, çilelerin sevabıyım ben,
Bunca yıldır içinde tarumar olan,
Gönül kırıklarının hesabıyım ben,
Kabus gecelerinin sabahıyım ben.

O gün gözlerinin aksini,
Bir türlü silemiyorum,
Bir kez gömmüşüm seni derinlere,
Gerisini,
Hiç ama hiç bilemiyorum.

Ayın sulara düştüğü saatlerdeyim,
Başında bir tutam uyku,
Dolanır dolandıkça,
Rüya alemine çağrılır gözlerim.
Ve gönül kendi halimde
Yine onu hissederim derinlerde

Belki bir gün karşılaşırız,
Kim bilir belki de barışırız,
Ölüm olsa ayrılışımız,
Beni unutma diyeceğim.

Yeni umutlar getirir,