Ersin Karaca Şiirleri - Şair Ersin Karaca

Çok sevdim seni,
Suya ruhunu salıvermek gibi,
Rüzgarlı havanın kuytusu,
Yağmurlu havanın uykusu gibi,
Çok sevdim seni.

Sönen güzler dolu, veda bu!
Solan yüzler dolu köpük, su.
Yürek; közkütük yangın yeri,
Heyhat! Mevsim dönmekte geri.

Hayat,
Benim için bir roman,
Ve ben kahramanıyım.
Bir akşam,
Toz pembe hayallere,
Seğirttiğimde,

Güz,
Gazelini,
Gül,
Güzelini
O'na yakar
Kandil gibi.

Zannetme başka beni,
Elemlere düşüren,
Bitmeyen dırdırın,
Ve o susmayan çenen.

30.04.2003 pendik/ist

Şair,
Gemliğe doğru
Denizi göreceksin,
Demiş ya,
Döndüğünde,
Saçımda ki

Gözlerimde melankolizmin
İzlerini görmen mümkün,
Bu bana senden hatıra şimdi,
Gönlümdü biliyorsun acılara gömdüğün,
Üstü örtülmemiş bir mezar gibi.

Son değildir ölüm,
Bir başlangıçtır,
Uzaklaşmak değil,
Yakınlaşmaktır.
Dünyaya kandıysan,
Sana işkence,

Bir bahar günüydü o,
Karşılaştık onunla,
Yeniden doğuştu o,
Mutlanmıştık onunla.

Gözlerimde gözleri,

Bir hayat ki özünde,
Yokuş başlar düzünde,
Bazı hazandır yazlar,
Güneş açar güzünde.

Şunu bilesin oğul;