Sen yanımda olunca, mevsimler hep bahardı
Zaman bitecek diye, inan, ödüm kopardı.
Kalbim yerinde durmaz, mutluluktan coşardı,
Pür neşe gülüşlerin, cana ömür katardı
Esti bir hoyrat rüzgâr, ayırdı ikimizi,
SESSİZ GECELERDE SENDEN UZAKTA YANLIZLIĞI YAŞARKEN
Ben meyhanelerin adamı oldum, sen ıslak rıhtımların bekleyen kadını,
Böylesi daha mı iyi oldu sevgilim? Unutmaya çalıştık birbirimizin adını…
Sen beklerken rıhtımda gözlerinde yaş,
Ben meyhanelerde, ıssız sokaklarda başıboş bir ayyaş…
Sessizlik her köşede, gözlerim arar seni
Seninle dolmuş her sokak ne kadar ıssız şimdi…
Adın kalır dudaklarımda söylenmeyen bir fısıltı.
Gecenin karanlığı sımsıkı sararken beni
Yalnızlıkla buluşur sessiz akan heceler,
Bana sakın sormayın,
Sevda nasıl söz diye.
Derim sakın kanmayın,
Yürek yakan köz diye.
Sevdayı bilen bilir.
Nasıl oldu şu gönlüm bir gülüşe aldandı,
Kör misali görmedi, seviliyorum sandı.
Unuttu her bir şeyi, yalanlarına kandı,
Düştü aşk ateşine, yandı, ah her gün yandı.
Elden ne gelir artık, acı çekmekten başka,
Ne yanına geliyor
Ne soruyor halini
Nasıl sevdin ey gönlüm?
Sen böyle bir zalimi.
Hâlinden hiç anlamaz
Bugün yine dinledim o bizim şarkımızı,
Hüzün sardı kâlbimi, oldu derin bir sızı…
Kader yazmış ayrılık, kavuşmak hayal bize,
Nasıl silinir bilmem, bu ayrılık yazısı…
Yıllar geçti ard arda, mümkün değil unutmak,
NASIL UNUT DERLER ADINI BANA…
BİR ÖMÜR ADANDI BU ÂŞK UĞRUNA
NASIL UNUT DERLER ADINI BANA…
MECNUN GİBİ TUTKUN BU KÂLBİM SANA,
NASIL UNUT DERLER ADINI BANA…
NASIL UNUTUP SENİ BAŞKASINI SEVERİM?
Bırak kimse bilmesin seni unuttu desin,
Sen benim senelerdir inan hep kalbimdesin.
Böyle büyük bir âşk’la başkasını sevmedim,
Nasıl unutup da seni başkasını severim?
Nasıl unutur gönlüm, mazimdeki günleri
Hasret ve özlem dolu, o günlerin her biri
Ayrılıklar olsa da silinmiyor izleri
Yaşanılan o anlar, sanki hâlâ dipdiri
O günlerden hatıra, albümdeki resimler,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!