Erdal Ay Şiirleri - Şair Erdal Ay

tıpkı sen
yüreğimde sonbahar yaprakları gibisin.
hayatımın bir tablosu gibi
karşımdasın.
sen
tende vücut bulmuş bir mevsim

çiçeklerin solduğu
bir mevsimde gelmştin yanıma.
goncaydın daha
gamzelenmiş yanaklarınla.

bahar oldun içimde

bu gece yazdıklarım
gecenin bu zamanında sen.
kelimeler farklı yazsa da
aklımda sadece sen.
kalemimde ki her hece
seni düşünürken bir bilmece.

bu akşam sabaha kadar gece senin
yüreğimde sen,sen olmasanda sen benim.
yarın ki gün olmayacaksın bendeki gün
olsun varsın,bu,akşam sabaha kadar gece benim.
sen dedinya bana gün erkenken elvada bugün
bana bu gece sabaha kadar gece kara gün.

Seninle daha çok ıslanmak isterdim
Nisanın bir vakti
Gökten düşen yağmur damlacıklarının
Bir kuğu gibi süzüle süzüle
Saçlarımızdan kirpiklerimize,
Oradan yanaklarımıza

sende olmasaydın
ne yapardım ki ben.
sarılmazdım böyle yaşama
koşmazdım yarınlarıma.

ağır ağır giden kağnının

bana bir şiir yaz
diyorsun ya.
o işte öyle olmuyor
öyle yazılmıyor o şiir.
sen öyle biri değil
öylesine yazılmıyorsun mısralara.

bir ses olmalı
uzaklardan da olsa duyulmalı.
en azından bir çınlama,uğultu
nedir bu sessizlik.
hadi insanları göremiyoruz
kuşlarda mı gitti.

sen yüreğimde
ömür boyu yazdığım bir roman.
her sayfası
ayrı saat,ayrı gün,hafta,ayrı yıl.

gözlerin

Bu akşam bütün sokaklarını dolaşacağım
Bütün caddeleri benim bu şehrin.
Avaz avaz bağıracağım isyanlarımı
Belki sabredilmeyip dövüleceğim.
Olsun varsın
Bu akşam yüreğimi anlatacağım bu şehre.