Erdal Ay Şiirleri - Şair Erdal Ay

hadi dostlar bu akşam içelim
içip usulca evimize kaçalım.
dokunmayalım insanların sinir uçlarına
onlar zaten asabiler,bizden olmasınlar.
hadi dostlar bu akşam biz olalım
içimize fitneyi sokmadan

Herkesin bir tek hayatı var
Doğduğundan öldüğüne değin.
Herkes onu dilediğince yaşamalıdır
Son nefesini verdiğine değin.
Lakin öyle olmuyor yaşam
Yüreğin cız ettigince.

keşke olabilseydik
bir makaranın etrafına
dolanıverseydik hepimiz
sevgiyle kol kola,el ele.

keşke çocukluğumuzdaki gibi

(Keyif almak lazım bu hayatta.ve keyif vermek her nefeste her nefese.)
(Kedere neşe,öfkeye kahkaha,çileye eğlence kat,hayata gülümseyerek bak.En nihayetinde öleceğiz)
Her insanın yaşam gerçeği budur enınde sonunda.onun için sonunu kafana takmayacaksın.yaşayacaksın kana kana,doyasıya.içini sevgilere kucak açıp sıkıca sarılacaksın her gün her an hayata.Ey aklım,birgün bu sözleri unutursam lütfen kulağıma fısılda.

bir ağacın kökünden filizlenen
küçük küçük fideler gibi
yeşeriverdik,uzayıverdik
yaşamın içinde kendimizi buluverdik.

yazın sıcağında kavrulduk

seni bu akşam bir köşeye koyasım var çocuk
senden uzak bir yerlere gidesim var.
hiç kusura bakma ama bende ki çocuk
kendi kendime sorgularım var.
seni sende bıraksam bu aralar
gidiversem yanından.

bütün kuşlar
olmayacak gökyüzünde böyle giderse.
kanatlarının sesini,süzülüşlerini
çok üzgünce özleyeceksiniz.
biliyorum bir gün
yüreğinizdeki sevgi geri gelecek.

Dost meclislerinde koy onu bir köşeye
Üzerinde her neviyi pişir dediler.
Hamur yogrulunca Demir dovulunce
Üzerinde pişen pek tatlı olur dediler.

Pirzolayı,köfteyi koy üstüne bekle

minicik bir burnu
küçücük ağzı vardı
yanakları tombul,yumuşak
çok tatlı bir gülüşü vardı.

biraz daha büyüyünce

mutluluğun türküsü söylenmez artık
hepsi çoktan unutuldu.
olmayan paranın tutsağı olduk
bu yüzler hiç gülmez artık.
her şey kıtken çoktu her şey
varsa da şimdi alınmıyor artık.