Ercan Keskin Şiirleri - Şair Ercan Keskin

Yaratıcı aşk sensin beni yüreklendiren;
Çünkü gerçeksin doğal olarak saf ve temiz,
Mesafelere inat ırağı yakın eden
Kalpten kalbe yol var ki ne desem kifayetsiz.

Aşksızlıktır yaratıcılığı engelleyen;

Sen benim rüyalarımı süsleyen;
Eşi bulunmaz biricik aşkımsın.
Mor sümbüllü dağların türküsü,
Rindilerin sultanı ,özgecansın...
Aşkınla sen dünyalara bedelsin.

Aklımda sevdanın akşam hüznü
Gönülden kopmuş güz dönümünde…
Hangi türkü, ağıtların çığlığınca;
Yana yakıla iz bırakmaz?
Kanayan yaradır dokundukça…

Sıkça sorulan soru: Şair kimlere denir?
Ünlü şair doğulur ,kim ne derse söylesin!
Sonradanı yok bunun; doğuştan yetenektir .
Alt yapı üstüne inşa edilen' üst dil'dir.

Keman çalmak gibi notası kelimelerle,

Meğer ne zormuş şiir yazmak
Yardımsız kendini yaratmak
Yazılanlara bakıyorsun:
Kendini bulamıyorsun
Herkes şiirini yazmış
İçinde sen yoksun

Serkeş bir hüzün çöktü gönlüme ah
Enkaza döndü yüreğim dayanmaz
Martılar çığlık çığlığa çöplükte
Rehin alınmış hayatı ırgalamaz
Aşk sahipsiz ellerde vah ki ne vah

Bir defter bir de kalem:İşte bütün sermayem;
Bu dünyada,taşınır ve taşınmaz varlığım.
Eğer, şairim ve şair kalacağım dersem;
Bir de can var candan içre anda sakladığım.

Gerçeklerden bahsedelim, önce düzeltelim!

Uçurumlardayım ah! Tutunacak dalım yok.
Düşersem yerim belli değil katlanmak çok zor,
Karamsar tablo çizer Deli Gönül ne de çok,
Ateş düştüğü yeri yakar sanki kızıl kor.

Bu şarkım senin için bestelensin isterim

Ne zaman düçar olsam ,hayali bir kapıdan;
Esin perisi gibi sevdan çıkar karşıma.
Ne ölüm korkusu ne umut kesmek yarından,
Yaşama arzusuyla bağlanırım hayata.

Şiir biter güvenli liman olur kendime;

Herkese benzemez çünkü şairdir
Enikonu özel kişiliktirler
İçlerinde nefret barındırmazlar
Doğrudan yana aktöreseldirler
İçsel hazinelerine güvenirler
Kötüyü kendi içinde dahi affetmezler