Ercan Keskin Şiirleri - Şair Ercan Keskin

Artık biliyorum ki onsuz şiir yazamam
Ben mi şiiri şiir mi beni bıraktı hiç/
bilemem nedenini niçinini anlatamam
Kurguladığm tek şey uyak odaklı sezinç

Ne kadar da özlemişim ben öznelisini

Her günüm seni özlemekle geçiyor
Ezeli bir hayalin mucizesi
Dur durak bilmiyor ömür bitiyor
Aşkım seninle ruhumun son kalesi

Kopuş yaşandıysa çaresizlikten

Her günümde belli belirsizlik hali
Eskiye dayalı tekrarlı cümlelerden
Durulmuyorum durgun su misali
Ağlamak ağlamak geliyor içimden

Korkularım peşimi bırakmıyor

Henüz hazır değilmişiz biz bu aşka
Erik çiçek açınca nevbahar sandık
İçselleştirmeden sevdik bambaşka
Durulmadan kör sevdaya aldandık
İçimiz sıra kopan fırtınaya...!

Harflerim tükendi satır başlarında.
Enikonu daraldı dünyam ,yazacak;
İçinde sen olsan da olmasan da,
Düzen böyle ; her şeyin bir sonu olacak
İyi ki kalbimdesin hayali varlığınla ...

Harflerim tükendi seni yazmaktan ;
Üçlü kombinasyon hesaplamaktan.
Lal olsa da dilim yine söylerim,
Yar senin uğruna bedel öderim...

Aşk olalı beri böyle görseydi;

Seni unutmak için sevmedim
Ellerin olma diye vazgeçmedim
Makus talihimi yenmek istedim
Razı olmadın ikna edemedim
Aşkına vuruldum dur diyemedim

Hazan mesimiydi tıpkı bu gün gibi
Üstümüzden esen kavak yelleri
Lotus çiçeği kadar saf ve temiz
Yarının umut dolu hayalleriydi
Ayırdına hiç varamadığımız
Bu hayat sanki bizim değildi

İstersen bırak artık aşktan söz etme sakın?
Şöyle bir sor bakalım ne kalır geriye, hiç !
Aşktan başka uğrunda var mı savaşacağın?
Satır aralarında kendine göre rol biç...

Hayatın keşmekeşi içinde kayıp yıllar;

Her gece kederdeyim seninle
Üzülen ben olayım sen bilme
Lal olsun dilim etmem tek kelime
Yaradana sığınırım Aşkın ile
Ah bu sevgisizlik başa bela