Ercan Keskin Şiirleri - Şair Ercan Keskin

Frekansımız tutuyormuş bak
Elim eline
,değince birden
Rüyadaymışız gibi olacak
Her halinle bütünsel güzelsin
Ayırmak mümkün değil senden

Öyle doğdun birden ,yitirdim seni.
Yağmurla , apansız güneş ışır ya !?
Unutmam, uzaktan : Veda buseni...

Yoksanışa hiç alışık değiliz ;

Bir şiir yazmak isterim, dur durak
Demeden, ruhumda ışık sönmeden
Hafızamda uçuşan simgelerim
Artık kalem tutmayan parmaklarım
Ağır aksak titreyen ellerim
Kargacık burgacık yazılarımla

Yolunu gözlüyorum senin ilkbahar
Erkenden gel bu sene gönlüm sensiz dar
Yıldızlı asa ucunda cemrelerin
Ha düştü ha düşecek haberim var

Ne olur kavuştur beni umutlarıma

Yılların beklediği nehir gibisin bahar
Acı ,keder ne varsa önüne katıp sürükleyen
Tılsımlı asa değer gökyüzüne birden
Cemrelerin muştusu gönlüme umut salar

Seni göndermek olmaz şiirini yazmadan

Garipsenmiş bir ilkbahar muştusu
İçimi ürpertir yağan yağmurda
Yüreğime giren aşkın korosu
‘Kalbimi tazeler’ rast makamında

Yakındır güneşin oynak cümbüşle

Seninle görüşmeyeli, eskiden ;
Epey yıl geçmiş heybem bomboş !
Mazide kalmış yadıma düşenler,
Rahiyalar içinde ıhlamur sarhoş.
Aşka davet eden titrek yapraklarıyla,
Talihsiz aşkın ağıdını yakıyor

Bu kaçıncı yalvarış ne olur anla beni
Ben sensiz neyleyim bu kırık dökük hayatı
Hiç olmamışcasına son defa dinlemeni
Bağışla demek zor şu talihsiz kabahatı

Aşk kristal vazoda bir çiçek kadar narin

Canın sıkıldıkça , "Lay Lay Lom "şiir yazmalı;
Birazcık duygu katıp, kulağın hep kirişte.
Çağrışımı kolay imgesel mısra olmalı,
Bir tadım mutluluk yaşa günün bitiminde.

Ne dalgalara düşüp boğuşmak alargada;

Dört başı mamur iyi niyet ve de sevgiyle
Bu dert beni ummana saldı aşk ateşiyle
İki arada kaldım alevler içinde /su
Hangisine uzansam ne çok yandım son oldu

Seni ben aradım ben keşfettim ben buldum ben