Ercan Keskin Şiirleri - Şair Ercan Keskin

Şiirin hazır oluş aşamaları ve de ,
Örüntü süreçleri aklıma geldi birden...

Yazarken düşünmek mi, düşünürken yazmak mı
Yoksa sihirli güç mü şiirleri var eden ?

Sen beni aradığında
Söylemek İstemediler
Yanıtsız bıraktılarsa
Bu dünyadan göçtüğümü
Anlarsın sen canım oğlum
Metin ol sakın ağlama

Yılları sığdıramadım ,akan;
Gözyaşlarımla ,sel oldu gitti.
Dur diyemem, diyemedim !
Hicran yarası olupbitti...

Oldubittilerle geçt,i ahir ömrüm;

Her şey zorunluluktan doğar dert ise derman
Şiir ise dinginlikten vuslat aşkı sevdaysa
Hep zıttına meyleder kavram olarak zaman
Varlık ise yokluk aşksa ayrılık denen yasa

Çaresiz insan gider gelir zıt kutuplarda

Sen kuruyan göz pınarlarımda
Engellenemez gözyaşlarımsın
Velevki sevinçten velevki kederden
İzini kaybettiğim sahrada
Lapa Lapa yağan kar gibisin

Sende kaldı ömrümün yarısı
Eleğimsağma gibi renklendi
Varım yoğum bir başka baharı
İkincisini kabul etmezdi
Layığını hiç bulamazdı

Yıllar akıp geçti hissettirmeden
Mutluluk izleri belleğimizden
Acılar içinde kaybolup gitti
Azı kaldı ömrün çoğu da bitti

Boşluğa düşer gibi oluyor insan birden,
Şiiri bırakıp uzaklaşınca kendinden ,
Kötüye gidiyorken bir şeyler eskisinden ;
Umut yarenlik edip tutmayınca elinden...

Deniz feneri gibi senden bana yansıyan,

Oturmuşum odamda yalnız tekli koltuğuma
Elim başımda dalmışım renkli rüyalara
Şiir defterim açık , penceremde manzara
Heybem tamtakır bir şiir bile yok zulamda

Uzaklardan bir haber bekliyorum, nasılsa?

On bir hece şiir aşka yazılır
Dillerden düşmeyen beste yapılır
Tanrım kullarına bu ne hikmettir
Onsuz yaşamak ki; zulüm sayılır

Susadıkça aşka bade içilir