Ercan Keskin Şiirleri - Şair Ercan Keskin

Yılları sığdıramadım ,akan;
Gözyaşlarımla ,sel oldu gitti.
Dur diyemem, diyemedim !
Hicran yarası olupbitti...

Oldubittilerle geçt,i ahir ömrüm;

Her şey zorunluluktan doğar dert ise derman
Şiir ise dinginlikten vuslat aşkı sevdaysa
Hep zıttına meyleder kavram olarak zaman
Varlık ise yokluk aşksa ayrılık denen yasa

Çaresiz insan gider gelir zıt kutuplarda

Hayal gibi sevmeler sevilmeler
Un ufak bin parçaya bölünmeler
Sonra yekpare olup sevinmeler
Eskisinden çok farklı dönüşümler

Peşine düştüğüm ses nerede

Şiir yazmak yürek işidir derler
Hece hece dizelenir şiirler
Tamam da bir şeyi eksik söylerler
İptida dingin bir kafayla huzur
Ahiren özüyle barışık ruhtur

Sensiz yaşamak, zordu yokluğuna katlanmak;
Gözlerim seni aradı , her zaman seni sevdi.
Varlığını hissedip sana dokunamamak,
İçimsıra dolup taşan delişmen bir seldi.

Hafızan boşalınca nerede o sözcükler?
Kapanıverir birden şiire akan sular,
Kuraklığın böylesi devam ederse eğer;
İyimser şair bile geleceği sorgular.

İnişli çıkışlıdır zorlayan dip dalgalar,

Şiir dediğin nedir sanki yazılır biter
Aşksa emanet kalbi ehline teslim eder
Varsa içinde cevher bir ömür boyu sürer
Yoksa mum alevi misali takatsiz söner

Yıllarım nasıl harcandı bir bilsen
Bir bilsen seni ben ne çok aradım
Ahla vahla geçti ömrüm bir bilsen
Derdimi hiç kimseye açamadım

Nasıl geçerdi şi'rsiz yalnızlığm

Sen benim neşe ile müphem hüznüm
Ben gözlerinde buğulu istifham***
Gündüzüm gecemdir gecem gündüzüm
O ahu bakışların bana ilham

El verir ki* bir gün bana derinden

Sevmekse eğer ,koşullardan bağımsız;
Uyum sağlayan değil ona aykırı duran,
Özde tek başarısı :Özgeci ve yalansız
Özgürlük arayışı olan ön yargısız ...

Yani bir bakıma aşk : özgürlük savaşı;