Ercan Keskin Şiirleri - Şair Ercan Keskin

Kapalı şiirde sen kendini gizliyorsun;
Açık şiirde ,adı üstünde bu şansın yok;
Gittikçe şiir dilinden uzaklaşıyorsun,
Makyajsız halin çok kötü, içe dön; kaçarın yok!

İmgesiz şiir aklın yaratıcılığına;

Her nefes alışımda seninle
En ücra köşe hücrelerimde
İçim yana , nabzım ata ata
Dünya döndükçe böyle biline
İzini kaybetsem de kalbimde

Aşkımız bir güneş gibi doğacak
Varlığınla he şey hayat doludur
Senle yaşamak hep güzel olacak
Sensiz olmayı düşünmek çok zordur

Geçer mi bu hayat sensiz sevdasız

Sevgiye karlar yağdı ekinler verem oldu
En güzel günlerimiz ah!ziyan oldu
Vuslatsız zamanlarda yaşamışız çaresiz
İnce hesap yaptım kararımı verdim nedensiz
Leylaklar döküldü bu işe güller ağladı

Her nasılsa bu aşk da bitecek
Ecel kapını çalınca, belki de
Duyguların izin vermeyecek
Aşkın filizlenip yeşermesine

Kahreden trajedi işte bu, tek perde ;

Anlamak zor aşkı sevdayı
Ömür yetmez boşuboşuna
Çekersin derdi cefayı
Kalakalırsın yalnız başına

Oysa aşk ortak alan içinde

Her biri ayrı güzel kalanşolar içinde,
Esrarengiz sır gizli bütün güzelliğinde.
Taç yaprağı altında tomurcuklanan dalı,
Karamsar gönülleri çağıran düş sarmalı.

Mağrur - Güzel karanfil: Güneşe dönük yüzü,

Satır satır kanarım sana yine ben
Elimden geldiğince her hatıranı söküyorum
Vuruyorum yollara kendimi döve döve
İçimde dal gibi kırılsa da umutlarım
Lime lime söküyorum her hatıranı beynimden

Beni bırakırken yalnız
Bir tek kelime etmeden
Terk edip gittin vedasız
Sözlerimi dinlemeden

Kalbimi kırdın vefasız

Kalemi bıraktım artık
Kalbim bomboş içerim dar
Derdim sensin bağrım yanık
Sen yoksun dünyadan bizar

Seninle başlarım ancak