Ercan Keskin Şiirleri - Şair Ercan Keskin

Gönül yoluma düştü; yazın ikindi hüznü;
Sevdanın makus talihini bozacak mıyım?
Gözlerimi gün gibi kamaştıran yüzünü,
Görecek ;yankıyan sesini duyacak mıyım ?

Kimseye benzemezsin sen biricik ve teksin;

Gözlerim doldu bak şiir vaktidir
Yakalamak gerek işte bu anı
Gülüşü ömre bedel güzelliktir
Çerağan vakti bir şafak zamanı

İlk güneş doğacak garip günülde

Seni görmesem bile tarif edebilirim
Gözlerinde şimşekler aydınlatır göğümü
Uzaklıklar engel olsa da sevebilirim
Sevinçten kıvılcımlar parıldatır gönlümü

Tünelin ucu yakın,bu karanlık da biter

Ah ? canım sen sokak köpeği misin şimdi, senin de bilmediler kıymetini ,benim gibi? Takma kafana! ben yazarım şiirini. Anlaşırsak sahiplenebilrim belki
Bakışların melül melül galiba sevdin beni.Hiç mi hiç
bilmesemde hayvanlar alemini, duruşun çok şey ifade ediyor besbelli.
Onu çok sevmiştim ilk günkü gibi, yıllar geçti beklenmedik değişim rüzgarı esti, onu alıp götürdü bir daha getirmedi. Kaç gönüle girmek istediysem onun kadar sevilmedi. Sevmenin böylesi yanılsamamı değil mi onu araştırıyorum ;yıllardan beri. Değişime tabi mi değil mi, sevmekten başka kalıcı olan ne ki? Olmuş bitmişi göz ardı etmek mi, hayatın akışına bırakmak mı eskisi gibi? Yok saydıran, itici olan ne ki? Şekil mi zemin mi, atalarımızdan miras genetik şifreler mi? Ayırdına varamadığımız yansımalar mı? Ne yapsak ne etsek değiştiremediğimiz, her şeyimizde genlerimizin esiri miyiz? Yoksa kader dediğimiz çizginin izleri mi istesek de istemesek takip ettiğimiz..

Bu aşkı yüreğimde büyüttüm inan bana
Tırnağımla kazıdım ayrık otu dikeni
Hayat suyu verdimdi yaşamaz korkusuna
Canım gibi sakındım nazardan göz değeni

Kim ne derse desin aşk yanılsama olsa da

Bir gün çık gel bana gönlümün kapısını aç
Misafirim ol eski bir sevgliymiş gibi
Arayıp sor beni bu kalp sana hala muhtaç
Yıllar geçse de aradan bıraktığın gibi

Bir mum gibi eriyen ömrün aheste titrek
Işıkları altında seni hayal ederim.
Kaotik esintilerle yalpalar delimsirek
Alevler bir o yana bir bu yana....beklerim!

Görmediğim yüzün ki düşlerde sakladığım,

Hani çocuktuk mahalle arasında
Aşk nedir bilmez olamazdık farkında
Nasıl bir duygudur insan fıtratında
Düşsel hayat hikayesiydi bizimkisi
Ardında izi kalmayacaktı besbelli
Nerede nasıl yaşandığı önemli

Seni anmak çok zor, hikayesizim!
Bende kalan sensiz düşlediklerim;
Olmasa ne , kadar yazabilirim?
Kısa öyküm olsun, dünden r a z ı y ı m...

Sitem edecek bir alınganlığım;

Şu dağlar şu dağlar karşı yatan ulu dağlar
Sınırsız ölçüsüz yüreğime devrildikçe
İçerim kan ağlar sensizliği bölüştükçe
Lal olsa da dilim inan ki ah etsem tutar

Bu çağlar bu çağlar geleceğe destan yazar