Ercan Keskin Şiirleri - Şair Ercan Keskin

Sevgisizlik savaşında dertler ile eğrildim
En güzel yıllarımı senin uğruna serdim
Varlığınla bana hep mutluluk verdin
İçimi aydınlatan vazgeçilmez güneşimsin
Leyla ve Mecnun kıskanacak gibi sevdim

Bir gün bile sensiz geçmek bilmiyor
Ne yapsam boşuna her şey anlamsız
Yalnızlık bir yara içim sızlıyor
Bitmiyor bu özlem aşksız sevdasız

Sitemler edip şiir yazsam da

Içimde ağlamaklı bir hüzün ,yorgun gönlüm
Gidiyorum hayatın içinden sepsessizce
Bilmiyorum nereye ne yarınım ne dünüm
Gün ağarmaz ufkumdan ne gündüzüm ne gece

Ben böyle hiç bir şey mi olacaktım, beyhude

Senle anılarım uykusuz gecelerimdi
Gönlüm öyle bomboş ki umarsız herşey bitti
Kalemim yazmaz oldu kelimeler tükendi
Umutlar mehtap gecesini andırıp geçti

Görünmez karanlıkta, ıssız bir yoldur aşkın;
Tekinsiz tenhalığı yaralar derinlerden...
Mucize görünse bir kez, gülse ,geliverse;
Kim bilir hangi kıta , neresinde dünyanın?
Benzer davranış ve de benzer özelliklerden.

Ah benim şair aklım neredesin sen
Yaz toplamış tasını tarağını
Sessiz sedasız gidiyor bir bilsen
Tekmil hazır bağbozumu harmanı

Vah kalbim ömür bitiyor bir bilsen

Âh çözebilsem senin anlaşılmaz vehmini
Gülde öten bülbül değil ki serzeniş sitem
Gamzeli bakışların söyler mi ahvalini
Nedir seni bu denli içerlendiren gizem

Her günüm sessiz gemi
gibi geçer
Ah ! sintinesinden gözyaşları
damlar sanki
Nasıl bir yolculuk bu nerede biter
Denizaşırı yol olsa ne yazar

Sensizliği taşırım mısralarıma
Yorgun argın düşerken yollara
İklimsiz sılamıza sis çökmüş
Duman bürümüş doruklarına

Göz gözü görmüyor geçit vermez

Sevda ateş çemberi geçme sakın yanarsın
O öyle bir yangın ki söndüremez gözyaşın
İnletir gök kubbeyi kederli ağıtların
Yazdığın şiirleri bırak mazide kalsın

Ay mehtapsız geceden sessiz sessiz kaybolur