Ercan Keskin Şiirleri - Şair Ercan Keskin

Her an yeni bir umut, yaşandıkça bitmeyen
Oldum bittim ,seninle başlıyorum günüme
Düş bahçeme hoş geldin ! Hiç aklımdan gitmeyen
Sebebimsin, varlığın anlam katar gönlüme...

İçin için çalkanan coşkun deniz misali

İç âlemine dönüp buyurdu bilge kişi
Kelimeler perçinli, cümleler önermeydi
Fonda davudi sesli müzikal iletişi
Şair'in kurutulmuş felsefe bahçesiydi*

Konu oldukça yalın öruldükce örülesi

Olmaz ki böyle aşık olunmaz bir güzele
Göreceli olsa da meyil verdim bir kere
Nasipmiş nimet bildim öptüm başıma değdim
Ekmek gibi bu aşkı sevdayı kutsal bildim

Benden yana sevgisizlik bekleme boşuna

Boşverdim hayata, sensiz geçen günlerde
Sırdaşım oldu siyah gecenin yalnızlığı...
Aydınlığı aradım kederli Şiirlerde,
Yine de dağılmıyor ruhumun karanlığı.

Ah! Ne zormuş, muhayyel sevgilinin sevdası.

Hercai bir çiçeği koklamak mıdır sence
Gelincik tarlasına uzanmak sere serpe
Bulutlarla bakışmak ebemkuşağı erte
Hiç birisi değildir aşk o çok derin mesele

İnceldiği yerden kopsun demek midir sence

Aşkın yaşama ülkün olsun sakın terk etme
Buyurgan öneriler seni hiç korkutmasın
Kadere indirgenen yanılgılar ve bir de
Duygusal takıntılar çelişki yaratmasın

Sevgiliye duyulan özlem midir sadece

Aşkımın başı için ,silme beni yadından;
Ara beni sor beni aşkımız hatırına,
Onca çekinen varken yaşamadan adından;
Bizden bir eser kalsın gerçek sevdalısına.

Derinlikli felsefe yapmak anlamlı değil;

Susadım içilmez aşk şarabı
Esrik gönlümün sensin mihrabı
Vadedilmiş Toprak gibisin bana
İstesem de istemesem de
vazgeçemem senden
lal oldu dilim anlatamam meramımı

Heyhat ! aşk şiirim olmadı hiç benim
Ayrılığın şiiri aşk şiiri olurdu
Sonuç itibariyle onun hiç bilmediğim
Çıkarsaması haklı bir gerekçe bulurdu

Satır aralarında izine rastladığım

Senden ayrı bu elde nasıl yaşayacağım...
Sen benim toprağımsın ,havam suyum güneşim.
Yazgım/ umutlandırıp sonra geri alıyor;
Ah! Ateş bana düştü yanıp tutuşacağım...

En büyük korkum:Senin yörüngenden ayrılmak;