Ercan Keskin Şiirleri - Şair Ercan Keskin

Kaybetmek kaderim mi olacak hep benim yar
Şunun şurasında ne kaldı ömrün bakiyesine
Ne zaman şans gülecek olacağım bahtiyar
Alışamam ben artık senden başka kimseye

Sevmek öyle kolay mı hiç diyemem bilirsin

Ben âşık oldum, sormayın dostlar
Aklım başımda değil, yastayım
İçimden kopan fırtınalar
Yüreğimi sürükler, daraştayım

Biliyorum başıma gelecekleri

Yalan dilin buhurundan adamakıllı asit
Yağmur gibi sızıyor dudağın arasından
Can yakıyor değdiği her yer( arakesit)
İçinde kalıyor ah! Ortak sevgi yardan

Ölmek sonun değil sonsuzluk başlangıcın

Seni görmesem de hayalin yeter
Kırk yıldır tanıyor gibi aşina
Hançeresinden bal damlayan sözler
Seni anlatmaya ilhamdır bana

Uzaklık tanımaz aşk ışık hızında

Kaç yaşantı çıkar bu hayattan, bilmiyorum.
Suyunun suyu oldu, Aşka seslenirken Hu!
Umutların kıyısı öte yanı uçurum.
Bir yar sevdim sürme gözleri ahu!

Bakınca sanki hançer saplandı göğsüme ah!

Hiç uğruna yıktın sensiz aşkımı
Eninde sonunda gururum dedin
İçime akıttım ah o gözyaşlarımı
Duygu aldatıcıdır önemsemedin
İçin İçin yandığımı hiç göremedin

Seni sevdiğimi anlatamadım;
Belki sen anlamak istemedin,
Umutlu bir gelecek sunamadım,
Yollar sisli ırağı göremedin.

İşte hayat böyledir , bazen umut;

Seni anlatmam gerek kurda kuşa
Doğa ile barışık her duruşta
Vicdanın sesini dinlemeli
O sıcak nefesini hissetmeli

Yapılan iyiliğin karşılığı

Güneşin ışıkları serpilmeden
Gecenin öptüğü yerde beklenir
Dal uçlarına can suyu inmeden
Yalvaçlar bahar muştusu gönderir

Aşka davettir gizli bahçesinde

Hayırlara vesile olsun bak
Aşk diye diye tutturdun durdun
Nasılsa zordur aşk gururu olmak
Doğası gereği yalnızlık unutma
Aşka gözlemci olmayı bırak
Ne ki değişir duygu ve davranışta