Ercan Keskin Şiirleri - Şair Ercan Keskin

Her yeni güne umutla başlamak
Şiirle yeniden doğmak kolay mı sanırsınız
Yazacak bir şey bulurum diye beklemek
Aklınızdan hiç çıkmayan;
Sizi siz yapan yanılgılarınız
Ki onlarsız yapamamak, onlarla;

Bulandı berraklığı zihnin dolambacında;
Sana iltifatların göz kamaştıran kaynağı…
Tükendi çarelerim, yıkıldı barınağı;
Ruhumu besleyen o ilkbahar akşamında…

Ulaşır mı bilinmez sana açık yollarımda,

Hayat dediğimiz şey
Meğer ne kadar boşmuş
Sensiz anlamsız her şey
Gönlüm senle doluymuş

Bu hasret dayanılmaz

Yaşam ölüme giden yoldur
Sonsuzda kesişir bu varsayım
Ölüm yaşama eğreti durur

Dinle kozası yırtılan tırtılın sesini
Bilmezden gelir kelebek olunca

Sar beni kollarına
Rüyadan uyanayım
Gül saçtım yollarına
Kokunla can bulayım

Bakışın şimşek gibi

Bana bir haller oldu
Kapıldım girdabına
Bakışların yol oldu
Gönlümün mihrabına

Bundan sonrası: umut

Sanma ki unutulur
Kalpte hicran yarası
Elbet karşılık bulur
Yedi kat gök arası

Olmayınca olmuyor

Karşıyım, hükümlü cümleler kurmaya
Elimde değil tutamıyorum kendimi
Şiirden ne kadar da uzaklaşılıyor oysa

(Bu girişten şiir çıkar mı bilemiyorum)
Sözü sevdaya getireceğim besbelli

Çok güzel yazıyorlardı, hepsini okudum.
Şen şakrak parıldayan imgelerdi onlar.
Beynin dolambaçlarından akan kelimeler,
Yüklemsiz tümce olup önüme düştüler.
Taş duvarların üstüne dökülen yağmur,
Boş asfaltlardan yansıyan fersiz ışıklar,

Geçmişte yaşamayı severiz biz nedense?
Gelecek belirsizdir; ürkünç gelir herkese.
Oysa yaşanmış bitmiş,tarih olmuştur artık
Ders almamız gerekir yanılgılarımızdan
Demir almadıysak o limanlardan çok yazık!
Umuda yelken açıp, yepyeni ufuklardan…