Ercan Keskin Şiirleri - Şair Ercan Keskin

İçindeki dipsiz kuyudan şiir
Çıkarmak nasıl da zor oluyormuş
Yaşadıysan eğer keramet sihir…
Dökülür candan bir damla varoluş
Söküldükçe taşlar yosun tutmuş

Tuhaf gelmiyor artık bana
Ihlamur ağaçlarından düşen
Gün yağmurlarının heyulası
Ömrün en vehim kıstağında
Anımsanan
Habis bir urun ilk tanısı

Eskiden ne güzel şiirler yazardım
Adrenalini bol ritimli mi ritimli
Sonra nedense heceye daldım
Bir süre kurtaramadım kendimi

Ben mi değiştim hiç bilemedim

Şiirin anlaşılmazı yeğdir benim için
Bir muamma olmalı merak uyandırmalı
Anlamı çok olmalı okuyan herkes için
Sarıp sarmalamalı heyecanlandırmalı

Karanlıkta ayak seslerinden tanınmalı

Sonbahardı, kırıldı kolum kanadım,
Sen gelmez oldun tükendi umudum.
Nice baharlar geçti kalmadı takatim,
Göçmen kuşlardan haberin sordum.

Bilmem hangi mevsim kavuşturur seni,

Yağmurun ayak sesidir rüzgâr.
Takar peşine boz bulanık bulutları,
Hazan gözyaşı olur basınca efkâr.

Kızılca kıyamet kopacak sanki
Enikonu kararsız duruyor bak,

Özledikçe depreşir yürekler ağlamaklı
Ülkeler ayırıyor bizi kilometreler
Hep bir yolculuk heyecanı sarar telaşlı
Ayrılık sen türkülerde değilmişsin meğer

Adı hasretmiş kanayan yara dokundukça

Her yeni güne umutla başlamak
Şiirle yeniden doğmak kolay mı sanırsınız
Yazacak bir şey bulurum diye beklemek
Aklınızdan hiç çıkmayan;
Sizi siz yapan yanılgılarınız
Ki onlarsız yapamamak, onlarla;

Eskiden aşklar vardı /şimdi ne oldular
Ucu yanık mektuplar yere düşen mendiller
Gökyüzü gibi büyütülen sevgiler
Ulaşılmazdı saygıdeğer her daim kibar

Eskiden aşk şiirleri vardı/şimdi ne oldular

Efkar bastı gönlüme
Umut,mutluluk nöbet değiştirdi
Hüzünle

Oysa acizliktir karabasan
Mevsim olsa da hazan