Geçe kaldın yine
Huysuzlandı duygularım
Ağrıdı sevdam
Yine sende kaldı aklım ...
Duvarlar geldi üstüme
Günlerimin efendisi
Saydırma bana günleri mahzunca,
Bu kaçıncı sensiz günün doğumu,
kaçıncı sensiz günün ölümü...
Yokluğunun belası pandemik oldu
Nereye baksam izin var
Bütün şehir yanıp kül olan umutlarımla doldu
Kara bulutları siyaha ben boyadım Anne ...
Sana gelmek istedim
Seni yollara çizdim ,yoruldum çok yoruldum
Al beni göğsünde uyut Anne...
Bolluğun bereketin ortasında,
kıraç kalmış ,yokluğa doğmuş bu şehirde
gözlerimin önünden geçerken tüm hayatım seni düşündüm durdum...
Bazı hayatlar ve şehirler zordu.Zor şehirde seninle yaşamak daha zordu.Şehir bunu telafi edecek yolu sessizlikte bulmuştu ve günleri öyle ya da böyle geçiyordu.
Biz ise seninle her gün aynı çukura düşerken,yıllar su gibi akıp gidiyordu ama
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!