Bugün gözlerimden düşmüşse bir yaş
Yarın küçük bir gülümsemeyle
Dengelemeye çalışıyorum zamanı
Ancak olmuyor,
Gözyaşlarım hep, ağır düşüyor.
Gördüm ki
Uzak olan şeyler güzelmiş
Bu yüzden, kim
Şu çok güzelmiş dese
İlk uzaklığı gelir aklıma
Kimi içinde ağır bir yük taşır
Bir gülümsemesiyle
Dünyanın en hafif insanı sanırsın
Kimi fırtınalarla boğuşuyordur içinde
Öyle sakin dökülür ki kelimeler
Valizimin tekerlek sesleri
Kaldırım taşları boyunca yankılanıyor
Bir kez daha terk ediyorum seni
Yaşlı bir teyzenin bakışları arasında
Ardımda köpek sesleri
Soğuk şehir
Herkes bir yerde buluyor kendini
Kimi son dörtlükte kimi ilk
Kimi terminalin metal oturaklarında buluyor
Kimi ise sıcacık yatağında, küçük tek katlı evlerin
Herkes bir yerde buluyor kendini
Düşündüğüm ve bildiğim şeyler var.
Bilmediğim şeyler ise hepsinden daha çok.
Gece vakti çoğu uyur ve az bir kısmı uyumazken,
yaşam zamana yetişemeyip gözlerini kapadığında.
Aklımda bir insanın yüzü canlandığında
Gözler açıldığında o insan olmadığında,
Eğer yokluğunuzda
Dönmenizi bekleyen birileri varsa
Yokluğunuz beklenmeye değerdir.
Henüz geçmemiş günleri
Sayıyorsanız parmaklarınızda
Hep eksik kalan bir yanı vardır insanın
Bazen birinin gidişiyle
Bazen birkaç kuruşun yokluğu ile
çıkar ortaya
Geçmişteki, o dostların isimleri hatırlanır
Ellerim var benim
Korktuğumda annemin elinden tuttuğum
Ellerim var benim
Yazan, çizen, çalışan
Ellerim var benim
Ellerine değmeden terleyen
Ellerin kalamayacağım bir şehir bu gece
Parmakların hangi yolun çıkmazı,
bunu bilmiyorum.
Yuvarlak bir çembere takılıyorum gözlerinde
Şaşırıp kalıyorum.
Kurtulması zor bir gerçek gözlerin.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!