Sen sustukça kıyıyor zaman yangınıma
Saçlarımın can kırıkları acıyor vakitsiz
Öyle çok zaman oldu ki vurulalı sızına
ve öyle sızlıyor ki en iç yanları iliklerimin
Şubatlar bile demsiz yağıyor şakaklarıma...
Evvel şiirden derya idiniz,
Fezaya mihengti, ol methiniz...
Hangi el, lâl vurdu kaleme de,
Böyle melal olup, tükendiniz...
Olmasa aylardan Ağustos,
Günlerden çarşamba olmasa
Ne ara kapatsam gözlerimi,
Tiz sesin kulağıma dolmasa
Kaldırımlar inatla hep seni sormasa
Kim bilir, belki de unuturdum seni…
Benim de, gurbetten
sılaya düşmeli yollarım....
Gurbette kalamam,
acı, keder, hüzün....
Yanarım.
Göremezsem bir kez daha,
kırmızı nalınlarım vardı
sevda ulağı timsali tıkırdardı...
ıssız, karanlık sokaklarında
koşarken tutsak şehirlerin...
durmalıydık oysa, yasaktı bize aşk..
Bazı geceler daha bir çekilmez oluyor bu şehir
Ben yokluğuna bağlıyorum...
Yokluğunsa beni bağlıyor
Görsen, sokaklar bile ağlıyor....
Ağaçlar güler mi can,
ya kaldırımlar.
Sence, geceleri ağlayan
sokaklar mı,
yoksa yırtık entarileriyle
Sevdalar demirledim, körfez kıyılarına
Körfez sevdamdan habersiz
Kayıklarla hasbihal ettim, dünden yarına
Sevdam deli çığırtkan, kayıklar sessiz...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!