Pir Sultan’dan beri yutar durursun,
Daha doymadın mı be kanlı şehir?
Her gün biraz daha batar durursun,
Daha doymadın mı be kanlı şehir?
Meğer sende ne Hınzırlar türemiş,
Ozanlar ayağa kalktı,
Uyansın, görsün Kemal'im!
Yurduna meşale yaktı,
Uyansın, görsün Kemal'im!
Bu yürek hep aynı yürek,
Ömer Bozkır’dan da bir nağme geldi.
Aldım selâmını gözüm üstüne.
Gençliğime götürdü, yüreğim deldi.
Doğradı ciğerim közün üstüne
Methiyeye mazhar olduysam eğer.
Aşkımı, duyguma kattım bu gece
Sana uzun uzun yazıyom canan,
Karanlığı yardım, geceyi yırttım;
Feleğin çarkını bozuyom canan.
Otur makamına, gönül köşküne
Ne iflasım vardır, ne de kayıbım
Servetim sırtımda yürüyorum ben.
Silâh üretmedim yoktur ayıbım,
Özgürlüğe doğru varıyorum ben.
Ufuktan öteye yol alacağım,
Gönlümün sultanı güzeller şahı
Seni benden özge sevenin var mı?
Aşkı yaşamayan çeker ervahı
Seni benden özge sevenin var mı?
Gönül sarayımı köşkün eyledin
Ne âlimler gelip geçti bu handan,
Aldanma dünyanın varına gardaş.
Gün gelir düşersin şöhretten, şandan;
Eser bırak dünden yarına gardaş.
Yoksulları eğit, cahillerden kaç;
Keklikleri ötmez oldu yaylanın
Baharı mı bozuk, yazı mı bozuk?
Lale boyun büktü, çiğdem kurudu
Dağları mı bozuk, düzü mü bozuk?
Helkeleri takıp gidemez suya,
Gönül gözü ile görür söylerim,
Emsalin bulunmaz teksin Belgin’im.
Ne çekinir ne de minnet eylerim,
İnanmayan dönüp baksın Belgin’im.
Gezdim Avrupa’yı, yoktur bir eşin
Beklenmedik bir iş geldi başıma,
Utandım kimseye diyemedim ki.
Koca bir taş değiverdi dişime,
Sızıdan aşımı yiyemedim ki.
Aksine bir çürük dişime geldi,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!