Gözyaşını sile sile giden yâr,
Akan gözyaşları kana benziyor.
Aşkın odu ile yanıp tüten yâr
Hıçkırışı bir figana benziyor.
Gül yüzlü cananım, huri meleğim
Biçare ömrümü boşluğa saldım,
İnsanca özgürce yaşasın diye.
Kâinat içinde bir canlı oldum,
Gönülden gönüle koşasın diye.
Beyin aldım, zihin aldım, el aldım
Ben cahilim bir bilene sorarım,
Onur kırmak yakışır mı kemale?
Onursuz gurursuz yaşamak olmaz,
İnsan sevgisiyle bak bir cemale.
Ehli insan işi doğruyu bulmak,
Sana ne söyleyim gönül aşığı
Yolun açık olsun benim cananım
Erenler şavkından vermiş ışığı
Yolun açık olsun benim cananım
Rehberin elinden içmişsin dolu
Hayata âleme kadere boyun
Zulmeyledi felek büktürdü bana
Yokluğun yükünü sardı sırtıma
Çekilmez çileler çektirdi bana.
Bu yoksulluk omuzumdan inmedi
Ay ışığı geldi girdi koynuma,
Yıldızların rengi soldu bu gece.
Açtı kollarını sardı boynuma,
Rüyalarım gerçek oldu bu gece.
Güneş buz kesildi, gezegen dondu,
Ozanın yazdığı şiirlerin içinde
Sen kendini bulamıyorsan
O, sen değilsin.
Sakın üzerine alınma!
Gönül bahçemdeki açılan gülü,
Al da kabul eyle tatlı meleğim.
Uzanıp dermeden bir hoyrat eli,
Yol da kabul eyle tatlı meleğim.
Kıymet bilmezlerin biri almadan,
Cananın açtığı derin yarayı,
Silem desem silinmiyor erenler.
Bâde diye verir zehri-şırayı,
İçmeyince bilinmiyor erenler.
Dosttan gelen yara düşer derine,
Gel bu işten vazgeç; yanlışa düşme!
Adalet dediğin bu mu Savcı Bey?
Mülkün temelinden, yolundan şaşma!
Adalet dediğin bu mu Savcı Bey?
Hani Adaletti mülkün temeli,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!